Op de bambootrain
Battambang Cambodja



Deze week:
- Lak na Tong
- Cambodja
- Fietsen afzien of genieten
- Technische gegevens
- Antwoord op jullie


Lak na tong
Deze week stond weer volledig in het teken van fietsen. We verlaten de kust en fietsen onbekend gebied in. Normaal hebben we onze Lonely Planet die ons verteld waar je in een stadje kan eten en slapen. Ook vertelt hij waar je voor uit moet kijken en wat er verder te zien en doen is. Nu fietsen we een route die loopt door gebied dat voor toeristen niet interesant wordt bevonden en waar dus niet over geschreven is. Dit maakt het spannend omdat het nu maar de vraag is of er aan het eind van onze fietsetappe een overnachtingsplaats te vinden is. Gelukkig pakte dit goed uit. Met gebaren en een woordenboekje lukte het zonder veel moeite om een guesthouse te vinden. Na onze eerste avontuurlijke etappe werden we door de thai bij ons guesthouse aangemoedigd om s'avonds naar de plaatselijke tempel te gaan. Op de weg er naar toe bleek al dat het hele dorp hiervoor uitliep. Er werd het Lok na tong gevierd, een festival ter ere van het water. In Pong Nam Rong betekende dit een missverkiezing, een loterij, muziek en dansem, veel lekker eten en mooie bloemenoffers brengen aan het water. Geweldig om hier als enige farang (= buitenlander) bij te zijn.


Cambodja

Zoals jullie zien zijn we de beruchte grens over gegaan naar Cambodja. Cambodja is een stuk armer dan Thailand en is volop bezig met wederopbouw na de oorlog.
De wegen zijn niet vanzelfsprekend verhard en een 'normale' supermarkt hoef je hier niet te verwachten. Gelukkig bevalt het ons prima en gaan we de komende dagen met enthousiasme dit land verkennen.




Fietsen genieten of/en afzien
Over het fietsen zelf; Het fietsen heeft 2 hele contrasterende kanten.
Aan de ene kant voelen we ons heerlijk als we op onze fietsjes door de groene rijstvelden cruisen. Geweldig dat de Thai midden in de jungle een mooi astvaltje neer hebben gelegd, we kunnen er volop genieten van de groene heuvels om ons heen. Ook in Cambodja is de weg verassend goed en genieten we van de zwaaiende mensen. Uit iedere bamboohut in Cambodja klinkt een vrolijk 'hellow!.. hellow!" van kinderen die ons begroeten.
De andere kant van het fietsen is minder verheerlijkend. Het fietsen hier in Azië is andere koek dan in Europa. Voelde we ons daar in topconditie en was een etappe van 100km zeker niet te veel gevraagd. Hier is het in 1 woord omschreven: zwaar.
Een etappe van 70km door een ontwikkelingsland op een weg zonder enige schaduw en een temperatuurtje van 30 graden voelt als een uitputtingsslag. Na een uurtje beginnen enkels en polsen pijn te doen, zadelpijn volgt..
Het zweet loopt met stralen over onze rug en zo ver we vooruit kunnen kijken loopt de eindeloze weg naar de horizon. Ondanks dat we liters drinken voelt het of onze spieren uitgewrongen zijn en niet meer verder willen.
Het zijn momenten van afzien maar het weegt niet op tegen de intense ervaring met het land. We weten dat juist het fietsen ons brengt op speciale plekken. Zo danste we vanmiddag nog op een Cambodjaanse bruiloft en blijft het een verrassing wat morgen brengen zal.



Technische gegevens
Dag 18 tot en met 23 relaxen op Ko Chang
Dag 24; 21 km, 19.6 gem, Bus naar pier gefietst naar Trat, zonnig
Dag 25; 56 km, 16.4 gem, Bus naar Chantaburi van daar per fiets naar Pong nam rong wind tegen!
Dag 26; 73 km, 18.2 gem, naar Klong Hat, Storm!
Dag 27; 52 km, 19.2 gem, naar Aranyapradet, sterke wind tegen, warm
Dag 28; 56 km, 18.3 gem, over de grens naar Sissophon, zonnig/warm wind tegen
Dag 29; 71 km, 20.9 gem, naar Battambang, zonnig en warm weinig wind
Dag 30; 0 km rustdag in Battambang, zonnig en warm
Dag 31; 33 km, 15.2 gem, naar tempel onverhard, zonnig en warm


Antwoord op jullie
Dankjewel voor alle lieve reacies! Wij vinden het fijn om wat uit Nederland te lezen. Om terug te komen op jullie vragen hieronder de antwoorden...

Toos: 'Waar slapen jullie?"
We liggen al 6 weken niet meer in ons tentje. Voor een paar euro boeken we een hotel of guesthouse naar onze smaak. Zo hadden we in Chantaburi een kamer voor 1 euro per persoon, op Ko Chang een bungalow aan het strand voor 3,80 euro per persoon en nu in Battambang ook weer een hotelletje in het centrum voor 2 euro per persoon. Ze verschillen onderling behoorlijk maar wij slapen in ieder geval goed.

Anne: "wat hebben jullie bij jullie?"
We hebben nog altijd kampeerspullen bij ons, dus slaapmatje, slaapzak, lakenzak, tent en kookspullen. Daarnaast natuurlijk EHBO spullen, naalden en malariapillen.
Verder gewoon normale dingen, zwemkleding, ondergoed, langebroek, korte broek, rok, paar T-shirtjes en een vestje en regenjas. Om toch schone kleren te houen laten we het zo af en toe wassen door een lokale loundryservice. Ook technische spullen zoals camera, MP3-speler, zaklamp en wereldstekker zitten in onze tas. We gaan in ieder geval behoorlijk bepakt en bezakt op pad. Dit kun je zien op de foto van Erik hierboven.

Annemie: "Eten julie wel genoeg?"
Het eten hier is vaak ontzettend lekker, dus daar genieten we vollop van. Soms is het echter lastig om iets geschikts te vinden. In de plaatsen waar geen toeristen komen moeten we het soms doen met een simpel noodlesoepje.
Het fietsen kost zo veel energie dat we gelukkig wel mooi in shape blijven. Maar zeker op onze rustdagen halen we het eten wel weer in.