Zondag 28 maart,
Sydney


Deze week:
- Over de foto's in ons fotoboek (macau)
- The last one
- Vliegen
- "It is not white mate"
- Technische gegevens
- Antwoord op jullie


Over de foto's in ons fotoboek (Macau)
Vorige week gaven we jullie de tip om ons fotoboek nog eens open te klikken. Grote kans dat je verbaasd was de foto's te zien met de kerk en de Zuid-Europese straatjes. Ja deze foto's zijn wel gemaakt in Azie, namelijk in Macau. Naast onmogelijk veel casino's heeft de stad dankzij het koloniale verleden (Portugees tot 1997 ) een oude portugese kern die erg sfeervol is.
Chinezen houden erg van gokken. Ze gaan vooral naar Macau om aan de tafels met minimale inzet van 10 euro geld als water uit te geven. Voor ons geen gokken we besteden onze dag met siteseeing in de leuke straatjes. Vandaar de totaal niet aziatische fotootjes in de map "Hongkong & Macau".
Wil je nog meer zien van deze week? Kijk dan eens naar onze nieuwste creatie:
                  Een kort filmpje over ons in Hong Kong




De laatste.
The last one, we bedoelen geen eenhoorn, en ook geen samurai, maar we bedoelen de (voorlopig?) laatste boedha van onze reis. Hongkong heeft naast zijn indrukwekkende wolkenkrabbers de grootste bronzen buitenstaande boedha van de wereld die je met een kabelbaantje kan gaan bekijken. Wij vinden het een overgewaardeerde toeristenatractie. Na al die maanden Azie zijn we hier niet meer zo van onder de indruk.
Toch geeft de grote bronze heilige en de tempel ons een speciaal gevoel. Het einde van dit hoofdstuk. Het is alsof Siddartha (oorspronkelijke naam van boedha) ons met zijn opgestoken hand uitzwaaid. Tot ziens!
Met veel plezier kijken we terug op Azie en met vol enthousiasme gaan we naar de westerse wereld.


Vliegen
Inchecken gaat vloeiend, de vlucht verloopt spoedig. We krijgen prima vliegtuig eten en hebben een persoonlijk videoschermpje. We stijgen op boven een verlicht Hongkong. Duizend lampjes in allerlei flats twinkelen in het donker en als extraatje steekt Disneyland (waar we helaas geen tijd meer voor hadden) een groot vuurwerk onder ons af. De volgende dag landen we in een zonnig westers Sydney!


"It is not white Mate"
"Yeah mate! No worries" het klinkt overdreven maar de Ozzies zeggen dit echt. De wereld waar we in beland zijn in Australie is totaal wat anders. Leuk is het zeker en we proppen onze dagen vol met siteseeing zodat we zo veel mogelijk kunnen zien voordat we aussie-land weer moeten verlaten.

We zijn verrast van het Operahouse dat niet wit blijkt te zijn maar wit met geel..? (Zie foto fotoboek) We genieten van het prachtige weer. We schrikken van de torenhoge prijzen in de supermarkt. Maar tegelijkertijd genieten we van de schappen vol met keuze. We wandelen door de Blue mountains. Langzaam leren we de Ozzies met hun grappige accent een beetje kennen. 





Technische gegevens
Dag 64 Bronzen Boedha - Hong Kong
Dag 65 casino's koloniaal verleden - Macau
Dag 66 Shoppen en museumdag - Hong Kong
Dag 67 naar vliegveld - Hong Kong
Dag 68 Aankomst - Sydney
Dag 60 Stadswandeling incl. Opera House - Sydney
Dag 70 Blue Mountains - Sydney
Hong Kong en Sydney 25 tot 30 graden, soms licht bewolkt


Antwoord op jullie
Joep: Hebben jullie wel een hapje hond gegeten?
De hond hebben we dit keer overgeslagen. 1 keer proeven (drie jaar geleden) was voor Loes wel genoeg, en Erik is niet zo'n daredevil die alles wil uitproberen. Wel hadden we deze week kangeroo op het menu. Een heerlijk stukje mals vlees.

Geert & Annemie: Hoe voelt dat eigenlijk: je bent ergens, je snuift de sfeer op en als je net begint te wennen ga je weer weg?
Elk nieuw land is weer wennen. De eerste dag vinden we het meestal niks en de dag erna vinden het hartstikke geweldig! Flexibel zijn en niet alles zo maar aannemen is bij het vele reizen wel belangrijk.

Toos: En hoe is het om weer in de Westerse wereld te zijn? voel je je een beetje thuis bij de Ozzies?
Het is erg wennen om weer in de westerse wereld te zijn. Normale dingen als een vol schap melk bij de supermarkt, mensen die netjes wachten voor een stoplicht, en overal leesbare borden. Voor ons is het even wennen. Plotseling worden we niet meer bekeken als blanke buitenlander, maar worden we naar waarde geschat, slim, mooi, raar, brutaal....

Toos: Op een site met verslagen van wandelvakanties zag ik een mooi verslag van de Milfordtrack en de Tongaria Northern circuit in Nieuw Zeeland. Staan die toevallig ook bij jullie op het programma?
We zijn zeker van plan enkele mooie trekkingen te gaan maken. Hoe en wat precies weten we nog niet. Maar de Milford is zo bekend dat die er waarschijnlijk wel bij zal zitten.

Zondag 21 maart,
Hong Kong



Deze week:
- Broodje Hotdog? Geen broodje aap verhaal!
- Een nieuwe wereld
- Technische gegevens
- Antwoord op jullie


Broodje Hotdog? Geen broodje aap verhaal!
We gaan Azie verlaten, dus besluiten we nog een keer de geuren en kleuren van een lokale markt op te snuiven. De markt in Yangshou is erg schoon. De groente liggen netjes opgestapelt en manden met kruiden staan in een rij op de verkooptafels gevuld met geurige gekleurde poedertjes. In de vishoek staan de inmiddels o zo bekende bakken met levende spartelende vissen. Om de koopwaar zo lang mogelijk vers te houden wordt het levend in een bak met water bewaard. Natuurlijk is er wel een koopman die voor onze neus zo vriendelijk is een vis uit de bak te graaien, hem op de plank te leggen, met een klap dood te slaan en hem van voor tot achter open te snijden. In een vloeiende beweging verwijdert hij met zijn mes de organen en geeft de vis in een plasticzakje aan de klant. Anders nog iets? Een kilo garnalen? Een paar kikkers? Een sappige schildpad? De variatie bij de viskramen is groot genoeg voor ieders smaak (niet geheel de onze) en budget.

Deze beelden zijn voor ons na al die maandjes in Azie geen verassing meer. Toch weet deze markt ons een stukje verder nog wel te shockeren. We komen bij de vleesafdeling, Geroosterde kippetjes hangen met rode lampen verlicht boven bakken met bruin gebakken kuikens. Net geslachtte ganzen liggen in een rij te wachten op hun koper, slapjes hangen hun koppen over de rand van de tafel. De volgende kraam heeft zijn koopwaar aan een vleeshaak uithangen... Het dier heeft een vleeshaak in zijn bek, en hangt stijf met een opengerete buik waar de organen uit verwijderd zijn. Dit is geen kalf, dit is geen schaap, en ook geen geit. Het is een een hond! Het volgende kraampje wordt ons vermoeden bevestigd. Terwijl de marktvrouw het dier met een groot hakmes in stukken hakt, zitten zijn  soortgenootjes in ijzerenkooitjes toe te kijken. Zo te zien hebben ze nog (levende) voorraad genoeg voor de komende weken. 
  

Een nieuwe wereld
Een weekje Hong kong in onze planning, het leek ons in eerste instantie een beetje lang. Nu we er eenmaal zijn hebben we het gevoel dat de dagen omvliegen. Wat is er veel te zien en doen!
De stad is een absurde aaneenschakeling van hoge gebouwen en drukke wegen. Dubbeldekker bussen, taxi's en auto's die zo veel waard zijn dat wij met dat geld nog wel een jaartje of 30 zouden kunnen reizen racen door de stad. Maar door verschillende parken, loopbruggen, een goed metrostelsel en grote stukken natuur maakt Hong Kong een aangename plek.
We hoeven ons geen zorgen meer te maken over communicatie problemen. Iedereen spreekt engels en is ontzettend bereid om ons te helpen. Ook borden en bushaltes zijn gewoon in de voor ons bekende taal. De enige lastige inwoners van Hong kong zijn de indiers en pakistanen die in de straat van ons hotel klanten staan te werven. "Hellow my friend! You need suit? watch? tailor?"

De afgelopen dagen hebben we genoten van het zonnetje, de stad verkend, door de natuur gewandeld en op het strand gelegen.

Volgende week meer over onze avonturen in Hong Kong (en dan natuurlijk ook het australische Sidney).

Tip! kijk eens in ons fotoboek!


Technische gegevens:
Dag 57 Koken at Lucy's en lichtshow Yangshuo
Dag 58 Rondhangen in Yangshuo
Dag 59 Plaatselijke markt bezoeken Yangshuo s avonds nachtbus naar Zenshen--> Hong kong
Dag 60 Aankomst en verkennen van wijk Hong kong
Dag 61 Stuk van Hong Kong trail hiken, peak tram Hong Kong
Dag 62 Shoppen en tempel bezoeken Hong kong
Dag 63 Strand dag Lamma eiland Hong kong
Yangshuo bewolkt met af en toe regen +/- 20 graden, Hong Kong blauwe lucht met +/- 26 graden


Antwoord op jullie
Annemie: Over proeven gesproken: was de appeltaart in China nog gelukt?? En kan je nu ook een lekkere chinese rijsttafel voor ons maken als je weer in Nederland bent??
Geen toeristische kookcursus dit keer. Nee gewoon een uitwisseling van kennis. Loes leert Lucy en haar kok hoe ze chocoladetaart moeten maken. Daar voor in de plaats krijgt Loes een kijkje in de Chinese keuken. En die keuken is: onhygienisch, klein en zonder veel faciliteiten. Het is prachtig om te zien hoe ze de grote vuren opstoken, flink wat olie in de wok kiepen en dan de gerechten verhitten. Op het heilig oog worden er wat kruiden bij gegooid en in no-time is gebraden eend met pinda's klaar om geserveerd te worden. Ook de gebakken groenten met kip volgen snel. Om dit thuis na te doen zal ik een flinke wok en een goede brander nodig hebben. De chocolade cake was lekker maar niet geheel zoals plan door het gebrek aan faciliteiten, geen mixer, geen weegschaal, geen bakvorm, geen cacaopoeder.... Loes vond het knapp dat ze toch iets wist te produceren dat op een chocoladecake leek.


Harie en Stanzel; Wanneer begint de overtocht naar Nieuw-Zeeland?
Die begint al heel snel! komende donderdag vliegen we naar Sydney, na 4 daagjes daar vertrekken we naar Nieuw Zeeland. We hebben er zin in!

Zondag 14 maart
Yangshuo



Deze week:
- 27 uur in trein
- Massaproductie voor 1,3 biljoen rijstvreters
- Cruisen
- Eens een fietser...
- Hutspot (per post?)
- Technische gegevens
- Antwoord op jullie


27 uur in de trein
27 uur in de trein.Nee, onze trein werd niet gekaapt. En nee, er was ook geen sprake van een stroomstoring of werkzaamheden aan het spoor. De reis van Beijing naar Guilin duurde gewoon 27 uur omdat de plaatsen ruim 2000 km van elkaar vandaan liggen.
Dagboek bijschrijven, boekje lezen (dankzij boekuitwisselwinkels die je door heel Azie aantreft heeft Loes nog steeds leuke Nederlandse! boeken), filmpje kijken op de laptop, buurten met de andere passagiers, af en toe wat eten en eindelijk komen we aan in de zuid-oostelijke hoek van China.


Massaproductie voor 1,3 biljoen rijstvreters
"Chi fan?" wordt in china gebruikt om te vragen of je iets wilt eten. Letterlijk betekent het "rijst eten?". Hieraan kun je misschien al afleiden wat voor belangrijke plaats rijst in het chinese eetpatroon inneemt. De maaltijden voor al die 1,3 biljoen rijsteters moeten natuurlijk wel ergens geproduceert worden.

Nu denken jullie bij massaproductie in China waarschijnlijk aan grote fabrieken met vuile schoorstenen en slechte arbeidsomstandigheden voor de vele chinese medewerkertjes. De massa rijstproductie waar we hier op doelen vindt gewoon plaats in de landbouw. En juist dit boeren landschap zorgt voor een prachtig landschap. De heuvels in de buurt van Guilin zijn bezaaid met akkertjes waarin de rijst gezaaid wordt. Tijdens een wandeling door dit gebied hebben we wijds uitzicht over ontelbare sawa's die tegen de heuvels liggen. Ondanks dat de sawa's niet groen en bloeiend zijn is de trekking toch prachtig.


Cruisen
Op de foto zie je het briefje van 20 Yen. Het is een afbeelding van een karstformatie die tussen Guilin en Yangshuo in ligt. Chinese toeristen vinden het geweldig om foto's te maken op dit punt. Ook wij genieten van een cruise over de Li rivier. Het doet ons denken aan Tam Coc (vietnam zie week: 20) de uit de grond oprijzende rotsformaties, de natuur... Het is rustgevend om eens niet per bus of trein te reizen maar per vlot.


Eens een fietser....
Rammel de rammel... Loes haar gehuurde fiets heeft het moeilijk met de stenen en de hobbels op het pad langs de rivier. Maar hey, Eens een fietser altijd een fietser! Dat bewijzen we wel weer als we twee roestbakken huren om de omgeving te gaan verkennen. Meteen nomineren we dit als toppertje van China! Na 6 weken zien we eindelijk een beetje authentiek dagelijks leven. Een mannetje dat zijn kleren aan het wassen is in de rivier, een opa die met zijn kleindochter aan het spelen is, een groepje ouderen die fanatiek zitten te kaarten, een boer die zijn twee koeien door het land drijft, een waslijntje met kleurige kleertjes in de wind, bouwvallige huisjes te midden van groene heuvels en karstformaties. Een veerpondje dat bestaat uit een klein bamboe bootje, kippetjes die rondscharrelen. Het is te veel om over te schrijven. het voelt speciaal, om even een kijkje te mogen nemen in het normale dagelijkse leven van deze mensen. We genieten dan ook volop van de fietstocht.


Hutspot (per post?) Na 6 maandjes reizen begint het verlangen naar 'normaal' Nederlands eten langzaam sterker te worden. Erik is vanaf het begin al gek op hamburgers met frietjes en spagetti carbonara. Echter na deze maandjes is zelfs Loes aan het hunkeren naar een bruine boterham met kaas. Terwijl haar mening in eerste instantie was: "als je Nederlands wil eten dan moet je maar thuis blijven". Een lekkere stamppot of een broodje kroket zou er wel in gaan. Deze week kregen we alvast een voorproefje. We konden hutspot bestellen bij een hostel van twee Nederlanders. Oke, de wortels was de kok in eerste instantie vergeten, uiteindelijk was het toch genieten voor Erik.
Langzaam kijken we dus uit naar Nieuw Zeeland, waar Loes weer de chefkok is, waar bijna alles in de supermarkt te krijgen is en waar we misschien wel een pakketje of een vervroegd verjaardagskaartje krijgen op ons postadres...


Technische gegevens:
Dag 50 Treinreis naar Guilin (27 uur)
Dag 51 Aankomst in Guilin, siteseeing
Dag 52 Wandeling van Dazhai naar Ping an rijstterassen
Dag 53 Boottocht over Li rivier naar Yangshuo
Dag 54 Hutspot eten en fietsen in de omgeving van Yangshuo
Dag 55 Shoppen en uitrusten in Yangshuo
Dag 56 Nog een fietstochtje in de omgeving van Yangshuo
Hele week ligt ligt bewolkte lucht met temperatuurtje van +/- 13 graden, laatste dagen wat regen.


Antwoord op jullie:
Annemie: Hoe zit het met de taal. Spreek je al een beetje chinees of eet je nog alleen maar chinees?
Chinees spreken lijkt voor ons nog onmogelijker dan op ons hoofd gaan staan en dan een glas melk leeg drinken. Na enkele verwoede pogingen dingen in het chinees te zeggen hebben we de moed opgegeven. We kennen enkele basiswoorden maar maken dankbaar gebruik van de enige chinezen die wel engels kunnen.

Jose: En hebben jullie in het park van de "Tempel van de Hemel" ook flink met de chinese bewoners mee gesport?
Nee, we zijn niet zo goed in Thai Chi, dus hebben de fitness aan ons voorbij laten gaan.

Zondag 6 maart
Beijing



Deze week:
- Verboden stad
- Chinese muur
- Olymisch stadion
- Technische gegevens
- Antwoord op jullie


Een hele week beijing dit keer...

Verboden stad
De historische stadskern van Beijing (nu ook wel de verboden stad genoemd) was bijna 5 eeuwen lang het leefgebied van opeenvolgende keizers. Vanuit de purpuren stad (de oorspronkelijke naam) regeerde de keizer over het land bijgestaan door tienduizende functionarissen, eunuchen, bediendes en concubines.
Het is een groot complex met kleurige tempels, paleizen en gangen. Wij lopen over het pad ooit gereserveerd voor de keizer en we bewonderen samen met vele duwende en dringende chinezen de paleizen met hun gouden tronen en versiersels. Het is een groot complex maar het sfeertje dat er ooit gehangen moet hebben is nu ver te zoeken. Gelukkig is het wel heel mooi.




Chinese muur
"Wie de chinese muur niet heeft bezocht is niet in China geweest..." dit is een bekende uitspraak over China.
Dat laten wij ons natuurlijk niet gebeuren en dus liepen we deze week 10 km over het immense bouwwerk.
De muur kronkelt op een indrukwekkende wijze door het verlaten landschap van China. De eerste chinese keizer bedacht ongeveer 200jaar VC om met 300.000 dwangarbeiders de bestaande vestigingsmuren met elkaar te verbinden tot 1 groot bouwwerk. De muur is in de opvolgende jaren verschillende keren doorgebroken maar ook weer versterkt en hersteld. Ook momenteel worden stukken gerestaureert en opgeknapt. Hierdoor is het stuk dat wij bewandelen in goede staat.

De route die we lopen wordt nauwelijks bezocht door chinese toeristen dus afgezien van enkele kleine groepjes westerse toeristen is er niemand op 'ons' stukje muur. Het is af en toe flink klimmen omdat de muur midden over de aanwezige heuvels is gebouwd maar het uitzicht is geweldig! Tot aan de horizon zie je de muur door de verlaten rotsige heuvels slingeren. Geweldig!






Olymisch stadion
Opnieuw een indrukwekkend bouwwerk. Nu niet duizende jaren oud maar gebouwd voor de olympische spelen van 2008. In een modern museum zien we wat voor kunstige stadia er uit de grond zijn gestampt. Het is is ongelofelijk wat er voor dit evenement allemaal is gebouwd. Erik vindt het leuk om de wildwaterbaan en het vogelnest (hoofdstadion) te zien, en ook het zwemstadion heeft een aparte vorm/kleur. Loes kan de immensheid niet zo waarderen. Loes: " Ik vindt het belachelijk dat er in een land waar 1 op 10 mensen nog onder de armoedegrens leeft zo'n miljoenen bouwwerken neer te zetten voor een 'spelletje'." Hoe dan ook, indrukwekkend is het wel.







Technische gegevens:Dag 43 Tempel Taiyuan bekijken hoge snelheidstrein naar Beijing
Dag 44 Verboden stad en tempel van de hemel Beijing
Dag 45 Zomerpaleis Beijing
Dag 46 Olympisch stadion Beijing
Dag 47 Trekking over de grote muur Beijing
Dag 48 Shoppen en acrobatenshow Beijing
Dag 49 Beijing
Hele week ligt blauwe/ ligt bewolkte lucht met temperatuurtje van +/- 3 graden






Antwoord op jullie:
Sanne: Jullie nog een hele trip voor de boeg!! Heerlijk toch!!??
Natuurlijk is dat heerlijk!!! We genieten van iedere dag. Al lijkt de tijd steeds sneller voorbij te vliegen.

Familie van de Beuken: Maar wat staat jullie nog allemaal te wachten!?
Wat ons nog allemaal te wachten staat weten we niet. Dat is juist het mooie van het reizen. Iedere dag is verassend. Vaak positief af en toe tegenslagen. Maar hoe dan ook hebben we er erg veel zin in.

Gerry: China...zie ik daar sneeuw liggen op de daken?
Dat klopt. sneeuw in China. Hier in het Noorden is het flink koud en heeft het 1 dag gesneeuwd. De sneeuw bij de tempels is een heel apart gezicht. We zijn blij dat we ons niet hebben laten afschrikken door de kou want noord china was erg gaaf. Tegelijker tijd zijn we wel blij dat we weer naar het iets warmere zuiden gaan.

Annemie: Erik, is de baard erweer af?
Ja de baard is er af. En waarschijnlijk de rest van het haar ook snel genoeg.

Malou: Ja Erik, je mag m gerust laten staan hoor, staat leuk!!! (of zeg ik nu iets heel stoms, Loes? ;)
haha wat een commentaar toch op Erik zn baardje. Hier tussen de andere reizigers is het heel normaal om je niet dagelijks te scheren maar jullie thuis kijken er nogal van op. Loes vindt het baardje prima staan hoor. Maar zonder is ook wel weer leuk :-).

Zondag 28 februari
Tussen Pingyao en Beijing



Deze week:
- We zijn over de helft :-) :-(
- Driedubbele bureaucratie
- Terracotta leger
- Wachten in Xi'an
- Openbaarvervoer blijft rampzalig
- Nog meer vuurwerk
- Technische gegevens
- Antwoord op jullie


We zijn over de helft :-) :-(
Update week 26, dat betekent 182 dagen onderweg. Nog 176 dagen te gaan. Dat betekent dat de helft van de reis er op zit. Wat een benauwend feit! Er zijn in het begin nog momentjes geweest dat we ons afvroegen wat we in hemelsnaam hadden besloten? "een jaar lang weg". Wat idioot... Wilde we dat wel echt?
Ondertussen hebben we onze draai zo goed gevonden dat het nu juist een eng idee vinden dat er een eind zal komen aan deze trip. Voor ons gevoel komt dat einde steeds sneller dichterbij. Het is alweer maart. Voor we het weten zijn we weer thuis. Maar hey, we genieten nog steeds met volle teugen en zullen jullie komend half jaar net zo op de hoogte houden van onze avonturen als afgelopen half jaar. Hopelijk doen jullie het zelfde want we vinden het geweldig berichtjes te lezen van jullie kant.


Driedubbele bureaucratie
We hebben in Vietnam een visum van 30 dagen gekregen, dus spoeden we ons naar het publieke service bureau om een verlenging aan te vragen. De onaardige vrouw in uniform achter het bureau liet ons kennismaken met de vreselijke bureaucratie van China. "nee zo krijg je geen visum. Je moet: een formulier van je hotel gaan ophalen, een kopie van dat dat en dat maken, een aanvraagformulier invullen, en kom dan morgen maar terug".
Als we s middags opnieuw bij haar staan met de kopieen en ingevulde formulieren moeten 3 kopien overnieuw omdat ze niet aan de eisen voldoen en moet de formulier overgeschreven met zwart ("nee geen balpen!"). Arrggh! we kunnen de vrouw achter haar computertje wel schieten. We willen slechts een nieuw stempeltje in ons paspoort. Na 5 werkdagen mogen we onze paspoorten ophalen.


Terracotta leger
De mustsee van Xi'an is een opgraving die 38km buiten de stad gedaan is in 1974. Per ongeluk vond een boer daar enkele scherven. Na veel opgravingen en reconstuctiewerk is een heel aardewerken leger te voorschijn gekomen. 200 voor christus heeft de eerste keizer van China dit laten maken om zijn graftombe te beschermen.
De aardewerken strijders staan onder een grote overkapping waardoor het een soort sporthal lijkt. Er is een hele groep strijders weer in elkaar gepuzzeld (er werden in eerste instantie slechts scherven gevonden). Ze staan statig voor zich uit te staren. Iedere strijder is anders. Onze gids verteld ons hoe we aan de klederdacht, knot en wapens van de poppen kunnen zien wat voor rang de strijders hebben. Wij vinden het maar een hoop poespas om een stel aardewerken beelden. Maar het is leuk om dit stukje China ook gezien te hebben.


Wachten in Xi'an
Omdat we op ons visa moeten wachten verblijven we een behoorlijke tijd in de stad. Niet zo erg want china heeft enkele leuke kanten. Zo is het eten echt geweldig. Erik geniet van een extra groot Bigmac menu voor 2 euro, de Starbucks koffie kost minder dan de helft van de europese prijs en ook de chinese snacks van de straat zijn geweldig.
Verder vinden wij Xi'an niet zo interessant. Al staan we nog steeds versteld van alle grote luxe shoppingcentra met merken als Jack&jones, Veromoda, Versace, Louis Vuitton ect. Qua siteseeing is er naast een moslimwijk en een stadsmuur niet zo veel te zien.






Openbaarvervoer blijft rampzalig
Als we van Xi'an naar Pingyao willen wacht ons de verrasing dat er geen treintickets zijn voor de komende paar dagen. Dan maar weer met de bus.... In Pingyao gaan we naar aankomst dus meteen regelen dat we verder kunnen reizen naar Beijing maar ook hier een teleurstelling. Niemand kan ons een treinticket naar Beijing verkopen.
Dan maar een nachtbus besluiten we. Deze vertrekt vanaf Taiyuan Als we om 22 uur bij het station aankomen blijken de bussen afgelast zijn wegens de sneeuw. We kunnen die Chinezen met hun openbaarvervoer wel naar de maan schieten. Gelukkig is het ons gelukt een hotelletje te vinden en de dag erna alsnog met de hogesnelheidstrein naar Beijing te vertrekken.
( die "slechts" een storinkje had middenin een tunnel van 27km.)


Nog meer vuurwerk
14 dagen na het nieuwjaar is het opnieuw een festival. Het afsluiter van het nieuwjaarsfeest doormiddel van een lantaarnfestival. Opnieuw een hele avond geknal. Meer vuurwerk dan we ooit hebben gezien. Zou het nu afgelopen zijn...?






Technische gegevens:
Dag 36 Visa extention regelen Xi'an
Dag 37 Naar teracotta leger in Xi'an
Dag 38 Siteseeing in Xi'an
Dag 39 Over de stadsmuren lopen Xi'an
Dag 40 Vervoer regelen en paspoort ophalen in Xi'an
Dag 41 Naar pingyao siteseeing Pingyao
Dag 42 In de mac zitten omdat het sneeuwt Taiyuan
Hele week ligt bewolkte lucht met temperatuurtje van +/- 18 graden in Xi'an en sneeuw in Taiyuan


Antwoord op jullie:
Marleen: Bij de afstanden die jullie afleggen zie ik dat er veel reisdagen bij zitten. Is het goed vol te houden of begint het te vervelen?
Het vele reizen hoort erbij in China. Om dit grote land te zien in de 2 maandjes moeten we hele afstanden afleggen. Dat dit niet echt gaat op de manier zoals we willen vinden we heel erg balen. Maar gelukkig slapen we redelijk in bussen en treinen en hebben wij in tegenstelling tot de chinezen geen last van reisziekte.