Zondag 21 februari
Xian (foto gemaakt in de kloof)



Deze week:
- Tiger leaping gorge
- Grootse volksemmigratie ter wereld en wij zitten er in
- Overgeven, braken, vomeren, kotsen....
- Panda's
- Rare gewoontes van Chinezen
- Technische gegevens


Tiger leaping gorge
Het oefenen in de alpen (zie week -2) kwam ons deze week goed van pas. We begonnen 't jaar van de tijger namelijk met een trekking in de kloof van de springende tijger. "De meest spectaculaire trekking van Azie" zo omschrijft de Lonley planet de wandeling.
Wij trekken in twee dagen door de kloof met 5 andere reizigers. Het is een mooie wandeling met af en toe flink klimmen. Toch schalen wij de trekking niet in de catogorie zwaar. Als we dat wel hadden gevonden waren er onder weg zeker 35 chinezen met muilezels die ons aanboden ons naar de hut te brengen. Maar we hebben de ezeltjes lekker in het zonnetje laten staan en hebben de tocht zelf gedaan. Het was een leuke sportieve ervaring met geweldige natuur en vergezichten.

 
Ps. De kloof dankt zijn naam aan de legende dat ooit een tijger van de ene naar de andere kant van de kloof is gepsrongen. In het midden is de kloof zodanig smal dat een tijger er misschien wel overheen had kunnen jumpen. Echter tegelijkertijd is de kloof dusdanig stijl dat het voor ons een vraag blijft waar die tijger dan naar toe gesprongen moet zijn...?


Grootse volksemmigratie van de wereld en wij zitten er in
Vanaf dat we wisten dat we door china reizen rondom chinees nieuwjaar krijgen we van allerlei kanten waarschuwingen. Winkels en restaurantjes zouden allen gesloten zijn, openbaarvervoer zou niet rijden of overvol zijn en accomodatie zou volgeboekt raken rondom het feest. Tot nu toe ervaarde wij de jaarwisseling echter alleen als een leuk feestje met veel geknal (vuurwerk).
Dit was zo totdat we besloten verder te reizen naar onze volgende bestemming. Wij waren niet de enige met dit idee. Met ons waren ontelbaar veel chinezen die de jaarwisseling gezellig bij hun familie hadden doorgebracht en die nu een trein of busreisje terug naar huis wilde maken. Nu is een ritje met het openbaar vervoer in China normaal al niet zo'n lolletje (zie hieronder), Nu werd het ons bijna onmogelijk gemaakt.
De reis van Dali naar Chengdu begon woensdag om 6.00 en eindigde donderdag 16.00 uur. Compleet met uren in een hobbelende bus, een eeuwigheid wachten op een klein treinstation waar we aangestaard werden als grote witte insecten, een nachtje in een trein en dan nog 2 uur staan in een andere trein.
Op treinstations zijn speciaal tenten op gezet om plaats te bieden aan al die chinezen. Daarnaast is het hele politiecorps op de been om de dringende mensen in bedwang te houden en het in en uitstappen in goede banen te leiden. Dit laatste is niet makkelijk want dringen en voorkruipen zit duidelijk in de natuur van de chinezen. Maar ach, ze noemen het niet voor niets de grootse volksemmigratie van de wereld, en het is ons uiteindelijk toch mooi gelukt om op onze bestemming aan te komen.


Overgeven, braken vomeren, kotsen....
China is groot. Dat betekent voor ons veel afstanden afleggen. En gezien onze fietsen achter zijn gebleven in Vietnam moet verplaatsen met het openbaar vervoer. Gelukkig is China voorzien van een prachtig openbaarvervoersnetwerk. Van en naar grote steden rijden frequent bussen en treinen. Ondanks dat, zijn vele chinezen niet gewend aan vervoer per bus. En hun buikjes dus ook niet. Standaard zitten er in een bus minstens 4 mensen die hun maaginhoud deponeren in de aanwezige plastic zakjes. We hebben een medepasagier gehad die naar 2 minuten al begon te braken... Een kindje dat tegelijkertijd met haar moeder begon over te geven. Een man die te laat was met het gereed houden van zijn zakje... Een vrouw die uit het raam vomeerde en toen van ellende een plasticzak over haar hoofd trok (waarom blijft voor ons ook een raadsel)...    Arme chinezen, zijn ze zo vooruitstrevend met bepaalde dingen kunnen ze geen goed reispilletje ontwikkelen..?


Panda's
"Smek smek smek" nee doelen we niet op een lawaaierige chinees (ookal zijn er genoeg smekkende en smakkende chinezen overal waar we komen) We doelen hier op Loes haar nieuwe lievelingsdier: de panda. Deze beschermde dieren willen de laatste jaren niet zo fanatiek meer voortplanten waardoor hun soort aan het uitsterven is. In de buurt van Chengdu is een onderzoekscentrum dat panda's probeert te fokken. Een bezoekje aan het centrum voelt als een bezoekje aan de dierentuin. Onze gids leidt ons door het centrum waar de panda's in groene buitenverblijven zitten. Loes valt als een blok voor deze sukkelige joekels (voor de panda's niet voor de gidsen). De dieren zitten op hun gemakje op de net verkregen bamboe te kauwen en lijken zich  nergens druk om te maken. De jonge beren zijn wat actiever en dollen in het rond. Hoe dan ook, het zijn schatjes om naar te kijken (quote van Loes).


Rare gewoontes van Chinezen
- Ze roggelen alsof ze het onderste beetje van hun maaginhoud willen ophalen om dat dan op straat te spugen
- Ze gooien al hun afval op de grond alsof het daar hoort
- Er zijn overal poetsers aan het werk om de straat en gebouwen nog enig sinds schoon te houden
- Ze geven kleine kindjes een broek aan waarin een gat zit tussen de benen. De kindjes kunnen zo gewoon ergens neer hurken als ze moeten poepen of plassen (en ja deze zitten ook met hun 'poepbroeken' in de bus)
- Voorkruipen is de normaalste zaak van de wereld
- Ze zijn gek op thee en dragen allemaal een eigen thermosbeker met zich mee
- Overal zijn kraantjes waar je je thermosbeker kan vullen met heet water
- Ze snappen niet dat er mensen zijn die geen chinees praten en hebben dus hele gesprekken met ons in hun taal


Technische gegevens:
Dag 29 Trekking kloof van de springende tijger (Lijiang)
Dag 30 Trekking kloof van de springende tijger (Jijiang)
Dag 31 Bus/trein naar Chengdu
Dag 32 Trein naar Chengdu (bijkomen)
Dag 33 Naar de panda's in Chengdu
Dag 34 Siteseeing Chengdu
Dag 35 Busreis naar Xi'an
Hele week ligt bewolkte lucht met temperatuurtje van +/- 10 graden in Lijiang en 4 graden in Chengdu

Zondag 14 februari
uitrusten in Lijiang
(foto is uit Shangrila)




Deze week:
- Stress we gaan naar 3300 meter
- Een busreis naar een sprankje tibet
- Shangri-La
- Lijiang
- Oud op nieuw
- Technische gegevens
- Antwoord op jullie


Stress! we gaan naar 3300 meter
Hoog in de bergen is de lucht ijler dan bij ons op zeeniveau. Dit kan hoogteziekte veroorzaken. Iets wat in eerste instantie gewoon heel vervelend is maar zonder behandeling in ernstige gevallen tot de dood kan leiden. (voor uitleg zie hieronder) Deze kennis maakt ons een tikkie hypochondrisch als we van Dali (1900 m) naar Shangri-La (3300 m) vertrekken. Het advies is namelijk niet meer dan 300 meter per dag te stijgen in hoge bergen. Bang voor hoofdpijn doen we tijdens ons verblijf op hoogte erg rustig en drinken extra veel water (uitdroging verergert de sympthomen) We merken het wel, het beklimmen van een klein heuveltje levert druk op de borst op en maakt ons meteen buitenadem. Gelukkig ervaren we verder geen enkel probleem. We halen opgelucht een flinke teug adem als we weer op normale hoogte zijn beland.


Een busreis naar een sprankje Tibet
De busreis van Dali naar Shangri-La duurt lang. Ondanks dat vinden wij de tocht geweldig. De bus rijdt door de bergen en dat biedt prachtige vergezichten. Besneeuwde vijfduizenders en kloven met een stromende rivier erdoor. Als we dicht bij onze bestemming komen krijgen we te zien waar we voor gingen. Er lopen kuddes jakken op een uitgestrekte hoogvlakte. Er staan stupa's met gebedsvlaggetjes op de grasvelden, en we rijden langs tibetaanse huisjes met mooi houtsnijwerk.
Vanuit de bus genieten we intens van deze geheel nieuwe omgeving. Als we twee dagen later een fiets huren zien we het bijzondere landschap opnieuw van dichtbij. Misschien toch ooit terug naar tibet..?






Shangri-La
Tibet kun je alleen bereizen als je een dure vergunning aanvraagt en je aansluit bij een groepstour. Na ons korte verblijf in Nepal in 2008 zijn we erg benieuwd naar Tibet maar door de restricties besluiten we er niet naar toe te gaan. Om toch een beetje tibetaanse sfeer te proeven gaan we naar Shangri-la, een plaatsje aan de rand van het tibetaanse gebied waar ongeveer 90% van de bevolking tibetaans is en een toeristisch centrum is gebouwd in tibetaanse sfeer.In het oude centrum zijn de straatjes gevuld met oude huisjes waarin souvenierswinkeltjes gevestigd zijn. De restaurantjes zijn sfeervol maar het geheel is verlaten en koud. Het is momenteel niet het seizoen om hier naar af te reizen vanwege de kou. Toch genieten wij van de omgeving en hebben ons gewaagd aan een maaltijd met jakvlees (erg lekker) en een beker jakboter thee (iets minder lekker).
Enkele kilometers buiten de stad ligt een groot klooster. Naast ons zijn er vele Tibetaanse-chinezen die er komen om te offeren en hun respect te betuigen aan de goden.De tempels zijn beschilderd met kleurige afbeeldigen van verschillende goden . Binnen hangen witte en gekleurde doeken en staan gouden boedha's te glimmen in het licht van jakkaarsen. De kaarsen zijn gemaakt van Jakboter en het verbranden ervan vult de ruimte met een vreemde geur. Daarnaast klinkt het monotone gezang en getrommel van de monniken. Een mooie nieuwe tibetaanse ervaring.




Lijiang
De 13de is het oudjaarsavond, om dit mee te vieren zonder problemen hebben we een kamer gereserveerd in Lijiang. Het is een grote stad in de bergen (2400 m) die een groot oud centrum heeft. Een wirwar van oude straatjes met waterweggetjes, en oude huisjes gevuld met souveniersshops en restaurantjes.








In het park van de stad is de meest gemaakte foto van china. We kwamen dit plaatje al op verschillende computers tegen als bureau achtergrond. Helaas hebben wij pech en hangt er een wolk voor de beroemde snowmountain. Voor ons is het dus geen tempeltje aan het meer waarin de vijfduizender in reflecteerd. Maar een tempeltje aan het water zonder uitzicht op de bergen.


Oud op nieuw
Twee 200klappers voor 30 eurocent per stuk, vuurwerk kost hier nog niet de helft van wat we betalen in Nederland. Dit merken we de 13de (oud jaars dag) dan ook goed. De hele dag een hoop geknal en af en toe een plotseling rood of groen oplichtende hemel. Om 12 uur s nachts wordt er vollop geknald om de boze geesten te verjagen. Vanaf het dak van ons hostel kijken we uit over de stad om het vuurwerk te zien. Een gezellig feestje dat door chinese vooral een familie aangelegenheid is maar wat ook zorgt voor een gezellige sfeer in de lokale barretjes. Problemen door de landelijke feestdag hebben we tot nu toe nog niet gehad.
 

Technische gegevens:
Dag 22 Wandeling in Dali
Dag 23 Busrit naar Shangri-La
Dag 24 Bezoek aan klooster 
Dag 25 Fietsen rondom Shangri-La
Dag 26 Busrit naar Lijiang
Dag 27 Bezoeken Dragonpool Lijiang, Loes ziek oudjaarsavond
Dag 28 Lijiang uitrusten
Hele week zonning strak blauwe lucht met af en toe een wolkje met temperatuurtje van +/- 10 graden in Lijiang en 2 graden in Shangri- La


Antwoord op jullie:

Allereerst een fijne Vasteloavend!!

Imke: Hoeveel km hebben jullie op het einde in de benen?
Oeps vergeten te kijken wat de kilometerstand was toen we de fietsen verkochten. Maar naar schatting hebben we in totaal 5000km gefietst.

Joep: hebben ze daar geen scheermessen?
Aziatische vrouwen vallen op 'mannelijke' mannen dus met haargroei. De vietnamese mannen hebben nauwelijks baardgroei. Als er dan toevallig 1 haar op hun wang durft te verschijnen laten ze die het liefst zo lang mogelijk groeien. Resultaat: Vietnamese mannen met 2 lange haren vanuit een pukkel op hun wang Iew!. Maar Erik kan de mogelijkheid om indruk te maken op de vrouwtjes hier natuurlijk niet laten lopen en blijft nog even sparen.

Annemie: Die bloesem is dat nou toeval of bloeit die het hele jaar door??
Het chinese nieuwjaar wordt hier ook wel lentefestival genoemd. Waarschijnlijk omdat we momenteel de lente te gemoed gaan. Wij denken dus dat we geluk hebben met deze mooie bloesembomen omdat we in de juiste tijd van het jaar zitten.


Ps. Voor geintereseerde een korte technische uitleg over hoogteziekte:
21% zuurstof bevat de lucht waarin wij leven. Dit is onafhankelijk van hoogte. Bij ons op zeeniveau word de lucht door zijn eigen gewicht (luchtdruk) samengeperst tot een aangename dikte. Beklim je een berg dan wordt de laag lucht boven je kleiner. Een dunnere laag lucht levert minder druk (gewicht) op. Hierdoor bevat de lucht op hoogte per vierkante meter minder moleculen zuurstof. Hoe lager de luchtdruk is hoe minder zuurstof er beschikbaar is voor je lichaam. Gebrek aan zuurstof kan verschillende klachten opleveren. De eerste vorm noemt met acute hoogteziekte, klachten zijn: hoofdpijn, slapeloosheid, gebrek aan eetlust en misselijkheid. In ernstigere gevallen ontstaat er longoedeem. Je krijgt dan last van benauwdheid, een snelle pols en pijn op de borst. De derde vorm van hoogteziekte is de ontwikkeling van hersenoedeem. Klachten zijn: extreme hoofdpijn, Verlies van beoordelingsvermogen, hallucinaties en dubbelzien. Als er geen actie wordt ondernomen kan de hoogte ziekte leiden tot de dood.

Zondag 7 februari
Dali




Deze week:
- Siteseeing rondom Kunming
- Bussen
- China zoals het zijn moet
- Wc's
- Technische gegevens
- Antwoord op jullie




Siteseeing rondom Kunming
Mustsees rondom Kunming zijn het stenenwoud en de Westhill. Samen met veel! chinese toeristen genieten we van deze mooie plekken. Het stene woud is een apart natuurverschijnsel en heeft geweldige uitzichten. Ook vanaf de Westhill hebben we prachtig uitzicht over de stad Kunming. En dankzij dit geweldige hotel kunnen jullie daar deze week van meegenieten in ons.



Bussen
China kent geen strippenkaarten. Het gemak dient de mens en de chinees stopt 1yen (+/- 10 eurocent) in de busbox en hij mag met stadsbus mee zo ver hij wil tot aan het eindstation. Omdat we erg veel gebruik maken van de stadsbussen in de grote stad moeten er wel 1yen briefjes gespaard worden. Erik is tegenwoordig chef 1yen briefjes, voordat hij het wist had hij genoeg briefjes om heel china rond te toeren. Voor de lange busreis van Kunming naar Dali moet wel gewoon een kaartje gekocht worden op het station. En ondanks dat we 's ochtends op het verkeerde bustation staan (Oost) lukt het ons om de zelfde dag nog de bus naar Dali te pakken vanaf het west busstation. Het openbaarvervoer is prima geregeld en zo zitten we nu in de bergen van China.


China zoals het zijn moet
In Kunming waren we verbaasd door het China dat we daar zagen. De grote drukke moderne stad was niet wat we hadden verwacht. 400 km verder krijgen we toch het mooie China te zien waar we op hoopten.
Dali is een gezellig toeristenstadje gelegen aan een groot meer hoog in de bergen (1900mtr). In het sfeervolle autovrije centrum genieten wij van de gezellige restaurantjes en souvenierswinkeltjes.
We bezoeken de drie pagoda's van Dali uit de Tang Dynasty (713 AD - 741 AD) De 3 torens zijn ooit door 70800 werklieden gebouwd en kostte toen 43514 jin goud. Tegenwoordig zijn de torens niet meer het indrukwekkendste op het terein. Het grote nieuwe tempelcompelex dat er achter ligt maakt meer indruk. Prachtig liggen de kleurige gebouwen tegen de heuvel aan. De sfeer is overdonderdend. De rust, de gongs en zingende monniken, het wijdse uitzicht over Dali en het meer, de geur van wierook, de glimmende boedhabeelden, de besneeuwde bergen met de blauwe lucht tegen de achtergrond, we vinden het geweldig.




WC's
Het woord WC komt van het engelse woord 'water closet'. Water closet is een samenstelling van "water" en "closet" Closet betekent afgescheiden ruimte, kast, privékamer. In de tweede helft van de 18de eeuw werd het 'privaat' in Engeland voorzien van een waterspoelingsinstallatie en zo ontstond het watercloset. Vanwege het hygienische voordeel werd deze uitvinding door vele landen overgenomen en zo ook de naam. In China vind je ook WC's maar of deze naamgeving terecht is stellen wij ter discussie. Privekamer is namelijk niet hoe wij de wc's hier zouden omschrijven en ook waterspoeling is niet per defenitie aanwezig in een chinese wc.


Een toiletbezoekje in China is dan ook een hele nieuwe ervaring. Een toilet gebouw kan zo maar bestaan uit een kamer met aan weerzijden een smalle geul. Die geul wordt verdeeld in apparte 'hokjes' door rechtopstaande schermen. Bij het doen van je behoefte hurk je neer tussen twee schermen en probeer je vooral zo min mogelijk adem te halen om te voorkomen dat je flauw valt van de penetrante geur. Daarnaast probeer je niet naar je overbuurtje te kijken om je er niet al te erg bewust van te worden dat 'prive' niet van toepassing is hier. Als je dan klaar bent en bij het naar buiten lopen per ongeluk een blik werpt tussen een van de andere schermpjes kun je zo maar recht in het gezicht kijken van een neergehurkte Chinees, of nog erger, een aanblik van een vers nog nadampend chinees drolletje...


Technische gegevens:
Dag 15 Bezoek aan stenen woud
Dag 16 Niets doen, Loes ziek
Dag 17 Bezoek aan Westhill Kunming
Dag 18 Reisdag naar Dali
Dag 19 Bezoeken 3 pagoda's Dali
Dag 20 Relaxdag in Dali
Dag 21 Bergwandeling op 2500mtr Dali
Hele week zonning strak blauwe lucht met temperatuurtje van +/- 19 graden in Kunming en 7 graden in Dali


Antwoord op jullie:
Annemie: Hoe kan het dat we nou wel foto's zien?
Het hostel waar we nu verblijven heeft een internet lijn via Hong Kong. Omdat daar niets is geblokkeerd kunnen wij hier op de computer lekker toch onze website bijwerken en foto's plaatsen. Dus toch alvast wat kiekjes vanuit China.

Malou: Hoe zit het trouwens met jullie paspoort, is die niet onderhand helemaal vol met stempels? Of hebben jullie een speciaal reizigerspaspoort met meerdere blaadjes?
Beide hebben we een nieuw paspoort aangevraagd voordat we gingen. Een boekje vol lege bladzijden die volgestempeld kunnen worden dus. Extra bladzijden hebben we (als het goed is) niet nodig.

Sanne: Erik een backpack gekocht voor 18 euri?
Zoals jullie op de labeltjes van jullie kleren en spullen kunnen zien. Wordt een groot deel daarvan geproduceerd in Azie. Dit maakt dat de spullen die duur in Nederland in de winkels hangen hier voor de helft van de prijs worden aangeboden.
Daarnaast zijn de aziaten meesters in kopieren. Gekopieerde lonely planets, nagemaakte rugzakken, fleecetruien, winterjassen, noem maar op. Alles is hier te krijgen voor een schijnje.
Onze aankopen in Vietnam: Voor Loes een Puma boxer, een Replay broek, een North Face jas en de lonely planet van China samen voor 47 euro. Voor Erik, een Calvin klein boxer, een Louis Vuitton spijkerbroek, Nike sokken, een North Face jas en de backpack samen voor: 68 euro

Mark: gaan jullie daar ook een beetje carnaval vieren, of niet?
Als jullie zaterdag biertjes gaan drinken met vasteloavend hebben wij lentefestival ofterwel: Chinees nieuwjaar. Dus voor ons ook een feestje alleen dan met veel vuurwerk om de boze geesten te verjagen en goed het jaar van de tijger in te gaan.

Zondag 31 januari,
Kunming,





Deze week:
- Onze excusses
- Sapa
- Bergstammen
- Muddy
- Naar China
- Eerste indruk
- Technische gegevens
- Antwoord op jullie


Onze excusses
Foto's kijken op picasa? forget it. Een krabbel zetten op hyves? helaas. Een Filmpje kijken op youtube, dacht het niet. Ons profiel bijwerken op facebook, geen denken aan. Zoals bij jullie wel bekend heeft China een communistisch beleid. Om hun mensen te beschermen tegen informatie van buitenaf is het internet hier zwaar gecensureerd. Ook blogspot moest er aan geloven en is geblokkeerd. Dit betekent dat we onze site niet kunnen bekijken en ook niet kunnen bewerken. Via een omweg kunnen we dit bericht plaatsen maar vergeef ons als de layout anders is dan gebruikelijk. Ook kunnen we het fotoboek niet bijwerken en geen extra informatie of filmpjes toevoegen. De komende twee maanden dus een wat andere blog van ons maar hopelijk nog steeds vermakelijk om te bekijken


Sapa
Wat zijn we blij met onze nieuwe winterjassen als we 's ochtends in Sapa aankomen. Bibberend lopen we door het mistige bergdorpje. Gelukkig is onze hotelkamer voorzien van een eigen kleine openhaard. Helaas vult de slaapkamer zich niet alleen met warmte als we een vuurtje stoken maar ziet de kamer ook binnen enkele minuten blauw van de rook. (slecht werkende schoorsteen) Toch is het sfeervol in de bergen, met een gluhwijntje genieten we bij de openhaard in een van de restaurantjes.


Bergstammen
In sapa kun je geen stap op straat zetten zonder aangesproken te worden door een van de traditioneel geklede vrouwen die er rondlopen. In de bergen leven 5 verschillende etnische minderheden. Iedere groep heeft zijn eigen tradities en kledij. Prachtig is het om de dames te zien, al worden we af en toe een beetje gek van het verkopen.


Muddy
Om de cultuur van de Vietnamese bergstammen wat beter te leren kennen boeken we een 2 daagse trekking naar 3 bergdorpjes. De wandeling veranderd echter al snel in een wanhopig proberen niet uit te glijden. Door de heuvels kronkelt het pad omhoog en weer omlaag. Het landschap is prachtig maar er doorheen komen is niets anders dan ploeteren. Loes wordt aan beide zeiden vastgegrepen door een bergstamvrouw die haar behendig door de helse tocht heenslepen (Ja, ze moeten toch iemand hebben om hun spulletjes aan te verkopen aan het eind van de wandeling). Tegen de heuvels zijn honderden sawa's aangelegd waar in de zomer rijst wordt verbouwd. Hier en daar zien we biggen scharrelen, of een buffel waterbufeel kouwend op wat gras, een hond of een stel kipjes alles loopt door elkaar. In de dorpjes staan eenvoudige huisjes met een groententuintje en een kleine stal voor de dieren. De gids verteld ons dat de mensen hier nog zelfvoorzienend kunnen leven.
De levensstandaard van de mensen zet ons aan het denken. Wat zijn basisbehoeften? is dat een dak boven je hoofd en eten? Of hoort een tv en de kans om naar de universiteit te gaan daar ook bij? Sommige kinderen van de bergstammen lopen met mobieltjes en de huisjes zijn voorzien van een televisie. Maar tegelijkertijd komt Unicef hier een waterleiding aanleggen en smeekt een vrouw Loes voor d'r gympen omdat ze geen geld zegt te hebben voor nieuwe schoenen. Het is een tegenstrijdige wereld.


Naar China!
Wat zijn we trots als het lukt om goed en wel in een hostel in Kunming aan te komen. Reizen van Sapa naar Kunming klinkt voor jullie misschien niet als een groot avontuur maar dat is het voor ons wel. Net als eerdere keren zijn we lichtelijk gespannen over het starten in een nieuw land. Op internet stikt het ook nog eens van de rampverhalen. Zo schrijft men dat de douanebeambte je hele baggage doorzoeken en je lonely planet dan innemen. De lonely planet is door ons lichtelijk sarcastisch ook bestempeld tot holy planet. Dit is omdat we lachen om mensen die dit boek gebruiken bij al hun beslissingen maar tegelijkertijd kunnen wij zelf toch ook echt niet zonder het naslagwerk. Uit voorzorg scheuren we de belangrijkste pagina's voor het begin eruit. Daarna kaften we het boek en stoppen het diep weg in onze baggage. Eenmaal op de grens lijkt alles voor niets. In een oogwenk zijn we vietnam uitgestempeld en de stempel om China in te mogen staat ook enkele bureaucratische formuliertjes later in ons paspoort. Juj! Ook lukt het zonder 1 woord chinees om een pinautomaat te vinden, een buskaartje te kopen, te lunchen, boodschappen te doen en op tijd in de juiste bus te stappen op naar Kunming.


Eerste indruk
't China waar we zijn beland is een wereld van verschil met Vietnam. De stad Kunming heeft brede goede wegen, mega grote flats, en ruime winkels! Het is er druk maar het verkeer is verbazend stil. Geen racende scooters meer maar stille elektrobikes die ons voorbij vliegen (levensgevaarlijk! omdat je ze niet aan hoort komen). Toeteren? In Vietnam horen de herrie van de voertuigen er gewoon bij. Hier is toeteren geen gewoonte meer van bestuurders. Het is wennen om ineens in zo'n totaal andere leefomgeving te zijn.
En dan hebben we het nog niet gehad over de taal. Praktisch niets kunnen we meer lezen en geen enkel woord kunnen we verstaan. Eten bestellen, de weg vragen of afdingen, in Vietnam konden we dat bijna vloeiend. hier is de taal een groot raadsel. Toch hebben we hele gesprekken met mensen. Ze beginnen doodleuk in het chinees hele verhalen tegen ons te vertellen. Engels? Dat lijkt voor hen net zo'n raadsel als chinees voor ons is. Zelfs op toeristische plekken is de kennis van Engels nihil. We zullen toch weer aan onze taalkennis moeten gaan werken.


Technische gegevens
Dag  8 Aankomst Sapa bezoeken Cat Cat village
Dag  9 Trekking naar homestay
Dag 10 Trekking door vietnamese bergen
Dag 11 Rustdag in Sapa
Dag 12 Vertrekken naar Hekou (China) Nachtbus naar Kunming
Dag 13 Aankomst Kunming, acclimatiseren en ogen uit kijken
Dag 14 Bezoeken bamboetempel en siteseeing Kunming


Antwoord op jullie
Annemie: Heeft Erik nu ook een mooi rugzakje gekocht?
In Vietnam heeft Erik een grote north face backpack gekocht voor 18 euro. Alle spullen passen prima in de 120 liter tas. Alleen dragen is nog even wennen. Zwaar!

Stans: Hoe doen jullie dat? Zetten jullie alle foto's op dvd, als back-up?
We hebben alle foto's op de laptop staan die zit in Erik zijn tas, dan heeft Loes nog een memorystickje als backup in haar moneybelt. Foto's branden en naar huis sturen staat nog op onze to-do list. Maar net als in Nederland kunnen sommige acties erg lang op dit lijstje blijven staan.

Greet: Frans gaat 3 weken fietsen in de Mekong Delta. Hebben jullie nog tips?
Fietsen in de mekong is erg mooi. 3 weken in de delta is echter best lang. Een paar dagen aan het strand van Phu Quoc vinden wij dan ook een aanrader. Owja probeer ook zeker de kleinere wegen uit!