Zondag 23 januari,
Wintershoppen Hanoi,






Deze week:
- We did it
- De fietsen zijn weg
- Siteseeing Hanoi
- Halong bay
- Nieuw hoofdstuk beginnen
- Technische gegevens
- Antwoord op jullie


We did it
Oke, we hebben niet alle kilometers van Bangkok tot Hanoi afgelegd per fiets. Maar we zijn wel op onze tweewielers Hanoi binnengereden. De eindbestemming van onze fietsreis. Dat betekent dat er een eind komt aan hoofdstuk 2 van onze reis ('t fietsen in Azie). Volgens 't plan zouden we de fietsen hier achter laten en verder gaan naar China zonder fiets.


Fietsen in Azie was een avontuur opzich. Het was af en toe zwaar maar tegelijkertijd ook een geweldige manier om door Azie te reizen. We begonnen onwetend en de afgelopen weken hebben we veel geleerd.
 Al die dingen die we on the way hebben geleerd kunnen we in de toekomst gebruiken bij een volgende fietsreis. Want eens een wereldfietser, altijd een wereldfietser.

(Er is zelfs een klein ideetje ontstaan over nieuwe fietsen kopen in NieuwZeeland....)


De fietsen zijn weg
De fietsen zijn verkocht. Het is nog steeds niet helemaal tot ons doorgedrongen, maar ze zijn echt weg. Volgens plan zouden we de fietsen in Hanoi verkopen. Maar aan wie...? Thuis bedachten we dat we de fietsen bij het ontbreken van een geschikte koper gewoon weg zouden geven aan een goed doel. Echter kwalitatief goede fietsen zijn hier een schaars goed dus hoopte we toch een redelijk bedrag voor onze fietsen te krijgen. Potientiele kopers waren lokale expats, wereldreizigers die per fiets verder willen gaan, toeristenbureautjes die mountinbiketochten aanbieden en rijke vietnamezen. We zetten een advertentie op een lokale website en we hangen enkele advertenties op in de stad. De zelfde dag nog hebben we potientiele kopers. Na wat onderhandelen zijn de fietsen verkocht aan een vietnamees. Erik is blij met de opbrengst van 280 euro. Loes had wat harder en langer willen handelen omdat ze van mening is dat de fietsen met alles er op en eraan meer waard waren. Maar hoe dan ook, we hebben een mooi extra zakcentje en kunnen beginnen aan hoofdstuk 3.


Siteseeing Hanoi
De stad Hanoi is in eerste instantie niet wat wij ervan verwachten. Het is geen Ho Chi Minh City maar een kleinere rommelige stad. Er is weinig te doen en weinig te zien vinden wij. Ook een gezellige toeristenwijk ontbreekt er een beetje aan. Toch hebben we tussen het fietsverkopen door nog wat toeristendingetjes bezocht.



Waterpuppets
Meer dan 1000 jaar geleden ontstond onder de rijstboeren in Noord-Vietnam een kunstvorm: een waterpoppentheater. Het lijkt op onze eigen poppenkast maar dan gebeurd het vanuit het water. Een kleurijk schouwspel met livemuziek, een vietnamees avondje uit.

Ho Chi Minh mausoleum
Rugzakken moeten in een kluisje! Hier naar links! Die camera mag niet naar binnen! Maak een rechte rij! Hier de gang in! Niet langs elkaar lopen! Haal je handen uit je zakken! Deze kant op! Ben stil! Loop door! Het voelt erg vreemd om de bevelen van de soldaten op te volgen. Gedrild lopen we braaf achter elkaar aan over een rode loper het Mausoleum van Ho Chi Minh in. Ho Chi Minh wordt gezien als de vader van het huidige Vietnam. Het is de man die noord en zuid herenigde tot het huidige Vietnam en het communistische regiem aanvoerde. Vele vietnamezen verafgoden hem en komen dan ook speciaal naar het mausoleum om hun respect te uiten. Voor ons is het niet meer dan een aparte gewaarwording. Het lijf ligt in het midden van een hoge vierkante marmeren zaal in een glazen kist. Rondom de kist staan 4 bewakers, op het looppad staan meer bewakers die de orde bewaren en zorgen dat je netjes doorloopt. We doen braaf wat ons gezegt word en laten onze ogen glijden over het stijve witte lichaam. De hele ervaring is surrealistisch en heeft voor ons minder waarde dan voor de vietnamezen die in de rij staan.


Halong bay
Misschien wel de bekendste toeristische trekpleister van Vietnam; Halong Bay. Het is een natuurfenomeen waar grote karstformaties vanuit de zee oprijzen en honderden kleine eilandjes vormen. Vanuit Hanoi boeken we een cruise om dit van dichtbij te bekijken. Als we met de bus richting de zee vertrekken regent het pijpenstelen, de rest van de dag blijven de weersomstandigheden slecht. We varen de haven uit en al snel glijden we tussen de rotsformaties door. Het is het een prachtig landschap.
Later wordt het een gezellige avond waarbij de aziatische karaoke natuurlijk niet kan ontbreken. (De aziaten zijn dol op karaoke, en maken dan graag van iedere gelegendheid gebruik om hun vaak valse stemmetjes ten gehoren te brengen.) Na een nachtje slapen op de boot is het weer wat opgeklaard, we kunnen nog genieten van het uitzicht op het water en varen terug naar de kust. Ondanks het regenachtige weer toch een cruise om niet te vergeten.



Nieuw hoofdstuk beginnen
De fietsen zijn verkocht, tijd om verder te gaan. Na verhalen van andere reizigers hebben we besloten in China niet alleen door Yunnan te reizen maar helemaal naar het bitterkoude Beijing te gaan. Er moest dus een visum geregeld worden. De Chinese ambasade in Hanoi wil dit niet voor ons doen. Dat is een tegenvaller. Gelukkig zijn er genoeg bureautjes die de visumaanvraag willen regelen (tegen een kleine vergoeding) en zo zijn we nu toch voorzien van een stempel in ons paspoort.


Technische gegevens
Dag 1 Stad bekijken, waterpuppets, mooi maar fris weer
Dag 2 Stadswandeling, visum regelen actief bezig met verkopen fietsen,
Dag 3 HCM mausuleum, actief bezig met verkopen fietsen
Dag 4 Fietsen verkopen, zware regen
Dag 5 Halong bay, regenachtig
Dag 6 Halong bay, regenachtig en koud
Dag 7 Warme kleding kopen, nachttrein naar Sapa


Antwoord op jullie
Sanne: Welk land raden jullie ons aan?
Er zijn zo veel mooie plekken op de wereld dat we hier geen goed antwoord op kunnen geven. Nu we hier in het koude noorden van Vietnam zitten willen we jullie wel aanraden te kijken naar het beste reisseizoen. Vietnam is prachtig als je in de juiste tijd bent. Maar die mooie groene rijstvelden uit de zomer kunnen veranderen in zompige modderpoelen in de herfst. Een gave waterval na het regenseizoen kan opdrogen tot een klein stoompje in het droge seizoen enzovoort. Dus onze tip, kijk welke landen een prettig seizoen hebben als jullie willen gaan.

Geert Hoe lang besteden jullie aan het maken van een pagina van jullie site?
De meeste tijd gaat misschien nog wel zitten in het kijken naar reacties. We voelen ons af en toe een kindje op sinterklaas avond als we de pagina openen om te zien of er nieuwe reacties zijn. Het schrijven en in elkaar zetten van de blog kost ook wel wat tijd. Gelukkig doen we het met veel plezier. We hebben het deze week opgemeten en we kwamen uit op: 140 minuten.

Zondag 16 januari,
Hanoi




Deze week:
- Geweldige route
- We staan er versteld van
- Fietsen of niet?
- Hue
- Ninh Bin
- Opnieuw ziek
- Technische gegevens
- Antwoord op jullie


Geweldige route!Vorige week zeiden we dat we twijfelde over het fietsen. Na het spreken van 2 jongens die uit het noorden kwamen met hun mountainbikes besloten we toch weer op de fiets te stappen. Goede keuze! De twee etappes die volgde vinden wij de mooiste van Vietnam, nee zelfs de mooiste die we in heel Azie hebben gefietst. Om van Hoi An naar Hue te komen moet je over de Hai Van pass.
Door deze berg is een tunnel gemaakt, voor ons als tweewielers is deze echter niet toegankelijk. De route loopt dus over de berg.Het is een stevige klim van ruim 10km +/-8% maar het uitzicht maakt alles goed. Omdat de levensgevaarlijke toeterende vrachtwagens door de tunnel gaan in plaats van over de berg is de weg heerlijk rustig. We ploeteren naar boven over de groene heuvel met aan de rechterkant de blauwe zee glanzend in de zon. Het uitzicht wordt steeds wijdser en we genieten intens. De afdaling is heerlijk en misschien nog wel mooier dan de klim, met watervallen langs de weg, en uitzicht over de rijstveldjes en de witte stranden in de baai.


We staan er versteld vanDe Hai Van pass vormt meteriologisch ongeveer de scheiding tussen Noord en Zuid Vietnam. Dat betekent ten zuiden van de pass een warm zonnig klimaat. Ten Noorden hebben ze frisse winters. De eerste dag in het Noorden merkten we hier niets van. Het zonnetje scheen en het fietsen naar Hue was prachtig. s'Avonds stonden we echter verbaasd te kijken toen het begon te regenen. En ja, de dagen in Hue worden gekenmerkt door regenachtig weer. Het is bewolkt, de lange broek en een shirt met langenmouwen is nodig. De stad kunnen we niet gaan bekijken zonder gewapend te zijn met een poncho. Dit is wennen. De afgelopen 4 maanden hebben we alleen maar mooi warm weer gehad. We staan werkelijk versteld te kijken dat we nu ineens rekening moeten houden met weersomstandigheden.


Fietsen of niet?
De fietsetappes van Hoi An naar Hue herinneren ons aan de reden waarom we fietsen. Het was ultiem genieten. Het landschap, de mensen die aan het werk zijn in de rijstvelden, het koffiedrinken bij een lokaal cafeetje... We werden deze week zelfs uitgenodigd om bij een gezin mee te eten. Fietsen door Azie is leuk. Het regenachtige weer weet het opnieuw verkregen enthousiastme helaas snel weer in de kiem te smoren. In deze druilerige kou is fietsen geen lolletje. We besluiten dus opnieuw te smokkelen en een nachtbus naar Ninh Binh te nemen.



Hue
Misschien is het de regen en het slechte weer, misschien is het omdat we al zo veel mooist hebben gezien. Wij zijn niet zo onder de indruk van de stad Hue. Het is een populaire toeristische bestemming en heeft een grote oude ommuurde binnenstad die volgens de reisgidsen een bezoekje waard is. Helaas is er binnen de stadsmuren erg veel verwoest tijdens de oorlogen waardoor er nog slechts enkele gebouwen te bewonderen zijn.




Ninh Bin
"Ninh Bin, Ninh Bin" roept de buschaufeur. Slaperig kijken we rond, het is nog pik donker buiten. We pakken onze handbaggage en trekken onze schoenen aan. Onze tassen worden uit het baggageruim geplukt en de fietsen worden op de stoep gezet. Dan is de bus alweer weg richting Hanoi. Het is 5.40 en we zijn afgezet voor een hotel. De eigenaresse staat ons buiten al op te wachten. Dan blijkt dat we niet in Ninh bin zijn maar in Tam Coc (10 km van Ninh bin vandaan). We boeken toch maar een kamer en kruipen snel onder de dekens om nog enkele uurtjes slaap in te halen.
Als we wakker worden zien we vanaf ons balkon dat we in een heel appart landschap zijn beland. In de omgeving steken allerlei rotsformaties vanuit de aarde, zoals asperges boven de grond uit komen piepen als ze rijp zijn. Met een bootje varen we door dit bijzondere gebied. En ondanks dat we moe worden van de Vietnamesen die hun hele truckendoos erbij halen om extra centjes aan ons te verdienen (wat ze natuurlijk niet lukt bij ons) We kunnen toch genieten van dit bijzondere natuurverschijnsel. Ook het verkennen van de omgeving op de fiets is een ontspannen manier om deze halongbay op land te bekijken.

Opnieuw ziek
Misschien is het de overgang van warm weer naar dit koude klimaatje?
Misschien is het het slaaptekort door het nemen van de nachtbus?
Misschien is het een voedselvergiftiging door het lekkere buffetje?
In iedergeval, dit keer is het Loes haar beurt om misselijk boven de WC te hangen. Onze plannen worden dus aangepast en er wordt een uitziekdagje ingepland. Hopelijk hebben we onze portie ziek zijn nu weer gehad voor de komende tijd.


Technische gegevens
Dag 96, 75 km, 19,8 gem. Van Long Co naar Hue
Dag 97, 0 km, Hue bekijken
Dag 98, 0 km, Hue schuilen voor de regen
Dag 99, 12 km, 19,4 gem. Naar tempel in de buurt van Hue
S avonds nachtbus naar Tam coc
Dag 100, 9 km, 19,2 gem. omgeving van Tam Coc
Dag 101, 0 km, Loes ziek
Dag 102, 103 km, 20,1 gem. naar Hanoi


Antwoord op jullie
Jose: Erik, hoe zou het staan als je je haar laat groeien net zo als Chris Zegers?
Hoe dat zou staan zal voor iedereen een vraag blijven. Want gelukkig hebben ze ook hier in Azie kappers in overvloed.,

Malou: Nog even heel iets anders, als ik hier zo lekker met een volkoren boterham jullie verhaal zit te lezen vraag ik me ineens af of jullie ook wel eens fatsoenlijk brood eten?
'Fatsoenlijk' is een nogal betrekkelijk woord. Een bruine boterham hebben we de afgelopen maanden niet gezien. Maar wel beginnen we iedere dag met witte stokbroodjes. In Vietnam is het niet lastig om deze Bahn Mi's ergens op de markt te kopen. En dan besmeren we ze gewoon met nutella, pindakaas, smeerkaas of leverpastij.

Vincent De complimenten voor de mooie website. Zelf gemaakt of...?
Het maken van de site is Eriks pakkie an. We hebben hiervoor een gratis template gebruikt en passen het verder aan naar onze eigen smaak.

 

Zondag 9 januari,
Lang Co,



Deze week:
- Niet weer strandvakantie?
- Valsspelers
- Kapotte fietsen
- "Ik ben verliefd"
- Op bezoek bij de Cham
- Technische gegevens
- Antwoord op jullie


Niet weer strandvakantie?
Vorige week konden jullie al zien dat we in Nha trang waren aanbeland. Met 3000 kilometer kustlijn in Vietnam is het niet verwonderlijk dat we opnieuw bij de zee waren. Nha Trang is een populaire badplaats voor westerse toeristen. Er is een overdaad aan hotels, restaurantjes en een lang breed wit strand waar we op een ligstoel onder een parasol van kunnen genieten. We genieten van westers eten en doen vooral lekker niets.
Voor iedereen die dit van jaloersheid niet meer kan lezen. Wees gerust! Dit waren voorlopig de laatste dagen zonnen voor ons. We reizen nu steeds verder naar het Noorden en hoe hoger we komen hoe kouder het gaat worden...




Valsspelers
Noem ons maar valsspelers, noem ons watjes, maar we zijn aan het twijfelen over het fietsen. Zonder er lang over na te denken hebben we een nachtbus gepakt van Nha Trang naar Hoi An. Op de een of andere manier leek dit een hele logische keuze. Momenteel weten we niet zeker hoe we de rest van de kilometers door Vietnam willen afleggen. Het fietsen is/was geweldig maar momenteel is onze motivatie afgezakt tot een dieptepunt. We hebben het een beetje gehad met dat trappen, met het getoeter en het verblijven in plaatsjes waar weinig te beleven valt. We kunnen onwijs genieten van de landschappen om ons heen en het sportief bezig zijn. Maar tegelijkertijd hebben we het gevoel dat het wel goed is geweest. Het is een heel dubbel gevoel waar we de komende dagen nog even over blijven twijfelen.

Kapotte fietsen
De afgelegde kilometers eisen hun tol. Tot nu tot bleven de technische problemen beperkt tot een minimum. Maar deze week moesten we er aan geloven. Loes haar fiets had remblokjes die aanliepen, en een geknapte spaak (dit laatste dankzij de lompe behandeling van de busboy Gggrrrr) en Erik zijn fiets heeft slecht functionerende versnellingen. Het vinden van een nieuwe spaak was niet makkelijk in dit kleine stadje gelukkig zijn we ontzettend goed geholpen door het personeel van een touragency (www.phattireventures.com Thanks!).Daarna hebben we Voor 1 euro onze fietsjes laten poetsen bij de scooterwash, ze blinken weer als nieuw.

Ik ben verliefd
"Charmant, romantisch, rustig en mooi. Ik ben er verliefd op." Nee, Erik heeft het niet over een mooie dame maar over een stadje in Centraal Vietnam: Hoi An. Dit plaatsje heeft zo'n 840 huizen, tempels en andere oude gebouwen die op de monumentenlijst staan van Unesco  werelderfgoed. Het wandelen door het autovrije centrum geeft ons een ultiem 'vakantiegevoel. In de 19de eeuw was Hoi An een belangrijke handelsstad met een grote haven. Chinese en Japanse kooplieden bouwde er in die tijd pakhuizen waar ze ook in konden wonen.
Aan het eind van de 19de eeuw veranderde de omgeving zodanig dat grote zeilschepen niet meer tot Hoi An konden komen en verloor de stad zijn handelspositie. Toch lijken westerse bezoekers van nu nog steeds de zelfde producten mee naar huis te nemen.  Zijde, thee, aardewerk, parelmoer en kunst wordt in overdaad aangeboden in de sfeervole straatjes. Daarnaast staan er in dit kleine stadje meer dan 500 kleermakers klaar om speciaal voor ons een pak, jas of schoenen te maken. Helaas hebben wij geen plaats in onze fietstassen voor op maat gemaakte kleding maar voor iedereen die een mooie jurk kan gebruiken is het absoluut een aanrader. Hoi An is ontzettend sfeervol en daarnaast ook nog een shoppingmekka.


Op bezoek bij de Cham
Het koninkrijk Champa is ontstaan in de 2e eeuw in centraal Vietnam. Het werd gesticht door de Cham, die niet etnisch gerelateerd zijn aan de Vietnamezen. In de geschiedenis is veel strijd gevoerd tussen de Vietnamezen, de Khmer en de Cham. In 1471 veroverde een leger van de Vietnamese "Le" dynastie de belangrijkste gebieden van het koninkrijk Champa. Hierdoor werd Champa gereduceerd tot enkele gebieden rond Nha Trang en uiteindelijk in 1822 volledig door Vietnam overgenomen.

Hedendaags zijn er her en der door Vietnam nog enkele bouwwerken te vinden die getuigen van de aanwezigheid van de Cham. Het zijn een soort mini-ankorwattempels, die versierd zijn met beelden van hindoeistische goden. In Nha Trang bezochten we een complex en vanuit Hoi An gingen we op excursie naar een ander complex: My Son. Dit is een kleine verzameling vergane tempels in de jungle. Oke, het is geen Ankor Wat, maar het is wel interesant om de bouwkunst te bewonderen.



Technische gegevens
Dag 89, 13 km, Nha Trang Siteseeing, cham torens en grote tempel
Dag 90, 0 km, Nha Trang Boottocht naar 4 eilanden
Dag 91, 0 km, Nha Trang Op het strand Relaxen
Dag 92, 0 km, Op het strand relaxen, Nachtbus van Nha Trang naar Hoi An
Dag 93, 0 km, Aankomst Hoi An
Dag 94, 5 km, Hoi An; Bezoek aan My Son
Dag 95, 75 km, 16,1 gem naar Long Co (over de Hai Van Pass)


Antwoord op jullie
Marleen: De foto met het bloemenbouwwerk, is die in Dalat gemaakt in een tuin/bloemenpark?
De foto van het bloemenwerk is in Dalat gemaakt in een parkje in de stad. In verband met het festival was alles versierd met bloemen. De hele stad was opgefleurd, van prullenbak tot fontijn overal was aandacht aan besteed. Niet voor niets komen er 150.000 toeristen voor dit festival.

Zondag 3 januari,
Bijkomen in Nha trang,



Deze week:
- Wat is normaal? Wij zijn zeker ingeburgerd...
- Fietsen door de Vietnamese alpen
- Dakloos in een plaatsje met honderden hotels
- Happy new year
- Technische gegevens
- Antwoord op jullie


Wat is normaal? Wij zijn zeker ingeburgerd...
Afgelopen week beseften we dat een heleboel dingen voor ons 'gewoon' zijn geworden. Gebeurtenissen waar we normaal van onze stoel van zouden vallen van verbazing merken we nu nauwelijks op. In Nederland kun jij je niet indenken dat er plotseling geen stroom meer zou zijn in een hotel. Wij pakken 'gewoon' een zaklampje en creeren licht. In Nederland zou je stoppen om te controleren of je het wel goed hebt gezien als je denkt dat er rijst op de straat ligt te drogen. Hier sturen we er 'gewoon' rustig om heen en ook koffiebonen of garnalen en vissen op de weg ontwijken we alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Ook het vreemde eten went. Als er rare dingen in onze soep drijven (rattenvlees?) eten we er 'gewoon' een beetje om heen. En toen de koffie laatst veelste sterk was lengde we het drankje 'gewoon' aan met thee. Op dat moment besefte we dat jullie waarschijnlijk krom zouden liggen van het lachen als we zouden vertellen dat we onze koffie aanlengen met thee om het drinkbaar te maken. Voor ons is dit 'gewoon normaal'. 'Normaal' voor ons zijn dingen normaal die jullie vast en zeker zouden omschrijven als 'heel vreemd'.


Fietsen door de vietnamese alpen
Geen ananassen, bananen en palmbomen meer langs de kant van de weg maar rubber, koffie en theeplantages. De afgelopen week zijn we van Ho Chi Minh naar Dalat (hoogte: 1600meter) gefietst. We vertrekken zonder te weten waar ons eindpunt van die dag zal zijn en of daar een hotel is. Gelukkig gaat dit prima. Het zijn enkele prachtige fietsetappes en we vinden overal een goed (en betaalbaar) hotel en goed te eten. Fietsen is ook in de vietnamese alpen genieten.


Dakloos in een plaatsje met honderden hotels
Hoa Flower Festival. In de mekong delta vertelt een lokale vrouw ons over een festival in de bergen met nieuwjaar. Op dat moment ontstaat ons idee om hier oud op nieuw te vieren. De vrouw is zo enthousiast dat we denken dat het wel leuk moet zijn. Uiteindelijk levert het festival meer gedoe op dan plezier. In Ho Chi minh horen we dat het festival zo populair is dat alles in Dalat volgeboekt is tijdens die dagen. Dus gaan we naar een 'reisbureau' en reserveren voor de zekerheid een hotelletje in Dalat. Goedkope kamers zitten vol vertelt de vrouw ons, dus gaan we voor een redelijk duur hotel. Na vijf dagen fietsen komen we aan in de stad. De kamer waar we de eerste nacht mogen slapen is geweldig, groot, ruim en schoon.. Het personeel laat ons echter meteen zien dat we morgen moeten verhuizen. De rest van de nachten mogen we slapen in een hokje in de kelder zonder ramen. Daar hebben we niet zo veel voor betaald! We willen ons geld terug besluiten we. We hebben hier in de stad honderden hotels gezien dus we zoeken zelf wel wat beters. "Do you have a room free?" vragen we aan de vrouw achter de balie van een willekeurig hotel in de straat, "No" is haar antwoord. Bij de volgende receptie schud de vrouw ook nee, en ook het derde hotel reageert met "full", de vierde begint al nee te schudeen als we binnen komen. De vijfde heeft een kamer, juj! Maar dan blijkt dat we daar maar 2 nachtjes kunnen blijven (dus niet tijdens het festival). Owjee! Met ongenoegen gaan we terug naar ons eigen hotel en zeggen dat we toch al de nachten bij hen willen blijven ondanks dat we het te duur vinden. "Not possible" zegt het meisje "we are full". Daar staan we dan, in een stad die leeft van het toerisme en nu is alles vol. Wat moeten we nu? We gaan nog zeker 10 hotels binnen maar nergens is plek om te slapen. Nouja, we moeten maar accepteren dat het 1 nachtje in de suite wordt, daarna 1 nachtje bij het hotel dat nog wel een kamertje had en dan maar weg uit dit plaatsje. Balen. We vinden we het zo jammer dat we vragen aan het personeel of er niet ergens een plekje is waar we kunnen liggen? Zo komt het dat we 1 januari niet in een hotelbedje liggen maar op een zolder op de grond op onze matjes.
Maarhe, het is gratis en we kunnen het festival meemaken.



Happy new year
2 kleine ronde gele, 1 paarse, 1 langwerpige gele, 1 groot bruistablet en een zakje poeder, dit is de dosis voor na het ontbijt. Een happy new year, graag! Voor ons was er dit jaar helaas geen happy jaarwisseling. Erik werd afgelopen week namelijk ziek. We besluiten dit keer niet te wachten tot de buikpijn vanzelf over gaat maar we zoeken meteen een dokter op. De 31ste zitten we 's middags in een vietnamees ziekenhuis. Ondanks dat Erik zich beroerd voelt kijken we onze ogen uit. Het ziekenhuis is gelukkig schoon, er lopen enkele verpleegsters in witte pakjes mondkapjes. De eerste hulp bestaat uit 12 bedden in een grote zaal. Iedere binnenkomende patient wordt op een bed gelegd. We hoeven niet lang te wachten er komt snel een jonge arts bij ons die redelijk goed engels spreekt. Hij stelt wat vragen, bevoelt Erik zijn buik en komt enkele minuten later terug met een diagnose. Het gaat allemaal professioneel en kundig. Dan krijgen we het recept, er staan 5! verschillende pillen op die 4 keer per dag genomen moeten worden. Het consult van de arts en de medicatie moeten meteen cash worden afgerekend. 7 euro is het totaal bedrag, dat is nog niet de moeite om aan de verzekering op te geven. De medicatie slaat gelukkig aan en Erik heeft al weer praatjes voor tien. Ondanks dat besloten we de kilometers van Dalat naar Nha Trang met de bus te nemen. En daar zijn we nu. Erik doet het nog rustig aan om helemaal op te knappen en ondertussen genieten we de eerste dagen van dit jaar weer lekker van zee zon en strand.


Technische gegevens
Dag 82, 47km, 12,1 gem. Zwaar met zeker 10km klim, naar Bao Loc
Dag 83, 82km, 15,3 gem. Op en neer wind tegen, naar Lien Ghia
Dag 84, 38km, 12,2 gem. Lange klim naar Dalat
Dag 85, 6 km, naar Kabelbaan in Dalat
Dag 86, 4 km, Rondom Dalat
Dag 87, 0 km, Bus naar Nha Trang
Dag 88, 0 km, op het strand liggen in Nha Trang


Antwoord op jullie
Sanne: En hoe is de kerst bevallen onder de zon?? Hebben jullie wel een kerstgevoel gehad?
Kerst onder de zon was raar maar leuk om een keer mee te maken. En zoals je kan zien in ons filmpje van vorige week, is hier heus wel wat kerstsfeer te vinden.