Wekelijkse update; week 19





 

Zondag 9 januari,
Lang Co,




Deze week:
- Niet weer strandvakantie?
- Valsspelers
- Kapotte fietsen
- "Ik ben verliefd"
- Op bezoek bij de Cham
- Technische gegevens
- Antwoord op jullie


Niet weer strandvakantie?
Vorige week konden jullie al zien dat we in Nha trang waren aanbeland. Met 3000 kilometer kustlijn in Vietnam is het niet verwonderlijk dat we opnieuw bij de zee waren. Nha Trang is een populaire badplaats voor westerse toeristen. Er is een overdaad aan hotels, restaurantjes en een lang breed wit strand waar we op een ligstoel onder een parasol van kunnen genieten. We genieten van westers eten en doen vooral lekker niets.

Voor iedereen die dit van jaloersheid niet meer kan lezen. Wees gerust! Dit waren voorlopig de laatste dagen zonnen voor ons. We reizen nu steeds verder naar het Noorden en hoe hoger we komen hoe kouder het gaat worden...




Valsspelers
Noem ons maar valsspelers, noem ons watjes, maar we zijn aan het twijfelen over het fietsen. Zonder er lang over na te denken hebben we een nachtbus gepakt van Nha Trang naar Hoi An. Op de een of andere manier leek dit een hele logische keuze. Momenteel weten we niet zeker hoe we de rest van de kilometers door Vietnam willen afleggen. Het fietsen is/was geweldig maar momenteel is onze motivatie afgezakt tot een dieptepunt. We hebben het een beetje gehad met dat trappen, met het getoeter en het verblijven in plaatsjes waar weinig te beleven valt. We kunnen onwijs genieten van de landschappen om ons heen en het sportief bezig zijn. Maar tegelijkertijd hebben we het gevoel dat het wel goed is geweest. Het is een heel dubbel gevoel waar we de komende dagen nog even over blijven twijfelen.

Kapotte fietsen
De afgelegde kilometers eisen hun tol. Tot nu tot bleven de technische problemen beperkt tot een minimum. Maar deze week moesten we er aan geloven. Loes haar fiets had remblokjes die aanliepen, en een geknapte spaak (dit laatste dankzij de lompe behandeling van de busboy Gggrrrr) en Erik zijn fiets heeft slecht functionerende versnellingen. Het vinden van een nieuwe spaak was niet makkelijk in dit kleine stadje gelukkig zijn we ontzettend goed geholpen door het personeel van een touragency (www.phattireventures.com Thanks!).Daarna hebben we Voor 1 euro onze fietsjes laten poetsen bij de scooterwash, ze blinken weer als nieuw.

Ik ben verliefd
"Charmant, romantisch, rustig en mooi. Ik ben er verliefd op." Nee, Erik heeft het niet over een mooie dame maar over een stadje in Centraal Vietnam: Hoi An. Dit plaatsje heeft zo'n 840 huizen, tempels en andere oude gebouwen die op de monumentenlijst staan van Unesco  werelderfgoed. Het wandelen door het autovrije centrum geeft ons een ultiem 'vakantiegevoel. In de 19de eeuw was Hoi An een belangrijke handelsstad met een grote haven. Chinese en Japanse kooplieden bouwde er in die tijd pakhuizen waar ze ook in konden wonen.
Aan het eind van de 19de eeuw veranderde de omgeving zodanig dat grote zeilschepen niet meer tot Hoi An konden komen en verloor de stad zijn handelspositie. Toch lijken westerse bezoekers van nu nog steeds de zelfde producten mee naar huis te nemen.  Zijde, thee, aardewerk, parelmoer en kunst wordt in overdaad aangeboden in de sfeervole straatjes. Daarnaast staan er in dit kleine stadje meer dan 500 kleermakers klaar om speciaal voor ons een pak, jas of schoenen te maken. Helaas hebben wij geen plaats in onze fietstassen voor op maat gemaakte kleding maar voor iedereen die een mooie jurk kan gebruiken is het absoluut een aanrader. Hoi An is ontzettend sfeervol en daarnaast ook nog een shoppingmekka.


Op bezoek bij de Cham
Het koninkrijk Champa is ontstaan in de 2e eeuw in centraal Vietnam. Het werd gesticht door de Cham, die niet etnisch gerelateerd zijn aan de Vietnamezen. In de geschiedenis is veel strijd gevoerd tussen de Vietnamezen, de Khmer en de Cham. In 1471 veroverde een leger van de Vietnamese "Le" dynastie de belangrijkste gebieden van het koninkrijk Champa. Hierdoor werd Champa gereduceerd tot enkele gebieden rond Nha Trang en uiteindelijk in 1822 volledig door Vietnam overgenomen.

Hedendaags zijn er her en der door Vietnam nog enkele bouwwerken te vinden die getuigen van de aanwezigheid van de Cham. Het zijn een soort mini-ankorwattempels, die versierd zijn met beelden van hindoeistische goden. In Nha Trang bezochten we een complex en vanuit Hoi An gingen we op excursie naar een ander complex: My Son. Dit is een kleine verzameling vergane tempels in de jungle. Oke, het is geen Ankor Wat, maar het is wel interesant om de bouwkunst te bewonderen.



Technische gegevens
Dag 89, 13 km, Nha Trang Siteseeing, cham torens en grote tempel
Dag 90, 0 km, Nha Trang Boottocht naar 4 eilanden
Dag 91, 0 km, Nha Trang Op het strand Relaxen
Dag 92, 0 km, Op het strand relaxen, Nachtbus van Nha Trang naar Hoi An
Dag 93, 0 km, Aankomst Hoi An
Dag 94, 5 km, Hoi An; Bezoek aan My Son
Dag 95, 75 km, 16,1 gem naar Long Co (over de Hai Van Pass)


Antwoord op jullie
Marleen: De foto met het bloemenbouwwerk, is die in Dalat gemaakt in een tuin/bloemenpark?
De foto van het bloemenwerk is in Dalat gemaakt in een parkje in de stad. In verband met het festival was alles versierd met bloemen. De hele stad was opgefleurd, van prullenbak tot fontijn overal was aandacht aan besteed. Niet voor niets komen er 150.000 toeristen voor dit festival.
11 Responses
  1. Anoniem Says:

    O, gelukkig een levensteken van jullie!
    De hele week geen mailtje of skype gehad en nu deze nieuwe nieuwe bladzijde, dit doet ons goed.
    Ja, ja, Hoi An ziet er echt gezellig uit, het lijkt mij(José) ook wel wat om daar op een terrasje te zitten.....
    Wij hebben een ouderwetse winter met veel ijs, sneeuw en vorst.
    Bij de warme kachel is het heel gezellig.
    Doei lieve schatten tot het volgende bericht.
    Pap en Mam uit Baarlo


  2. Anoniem Says:

    Nog even,
    Erik, hoe zou het staan als je je haar laat groeien net zo als Chris Zegers?
    Mama


  3. Annemie Says:

    Ik sluit me hierbij aan. Een week zonder berichtje is toch wel lang, maar wij hebben mooi winters landschap.
    De Hamert in de winter onder een sneeuwdeken is fantastisch mooi. Verder gaat alles hier zijn gangetje.
    Over het fietsdieptepunt: dat is heel herkenbaar voor ons. Jaren en jaren geleden toen we naar Spanje zijn gefietst hadden wij dat gevoel ook. Heel impulsief zetten wij toen de fiesten op de trein naar Venlo. Wij reisden er zelf 2 dagen later achteran.
    Het gaf toch wel een heel vreemd gevoel: zonder fietsen te zijn. Denk er nog maar even over na want weg is weg.
    Veel plezier en tot de volgende keer.
    Annemie.


  4. Sanne Says:

    Wat een belevenissen weer! :D
    Ja Erik! Lang haar!! Je moeder heeft gelijk, laat het toch lekker groeien! :D

    Ik begrijp best dat jullie zin om te fietsen minder is geworden.. Lijkt me ook wel lekker om ze gewoon weg te doen en zonder fietsen verder te gaan. Succes met het maken van de beslissing! ;)

    xxxx


  5. Sander Says:

    Begrijpelijk dat het fietsen wat minder wordt, maar toch petje af dat jullie het al zo lang hebben volgehouden. Succes met de keuze, want reizen zonder fietsen lijkt me in sommige landen ook best lastig.

    Toch veel plezier alweer :)


  6. Joep Says:

    misschien een idee om de fiets in te ruilen tegen een sparta-met!! Zo'n leuke fiets met aandrijving.
    Veel succes en plezier.
    Groet Joep


  7. Malou Says:

    Dat is een lastige keuze...Kan me voorstellen dat jullie het wel een beetje gehad hebben met de fiets, helemaal als ze het een beetje af laten weten, maar bedenk wel dat deze dipjes ook tijdelijk kunnen zijn. Ik weet niet of het waar is hoor, maar ik heb het idee dat China een prima fietsland is. Aan de andere kant is openbaar vervoer ook prima te doen en misschien onderhand wel relaxed om daar aan te beginnen. Maar het inderdaad, weg is weg, dus heel veel succes met de keuze maken! Gewoon jullie gevoel volgen, dan is het altijd goed!

    Nog even heel iets anders, als ik hier zo lekker met een volkoren boterham jullie verhaal zit te lezen vraag ik me ineens af of jullie ook wel eens fatsoenlijk brood eten?

    Oke, hopelijk tot snel weer een keer op MSN of misschien zelfs een keertje Skype?

    Liefs,
    Malou


  8. Anoniem Says:

    Wat weer een fijn verslag Dat ik dat zonder pech mag lezen in mijn warme kamer met meters sneeuw om mij heen Maar Loes en Erik met pech zo af en toe daar word je sterk van en overwin je jezelf Je komt dan als winnaar over de finis. Alle ongemakken zo af en toe rond mijn huis weet ik steeds nog zelf te verhelpen Dat geeft veel voldoening Zelfs nog 40 cm sneeuw scheppen gaat me nog goed af,en alles afdekken voor de aankomende strenge vorst Dus.....kop op en geniet van de prachtige vrijheid die jullie alle dagen ondervinden Menigeen zal jaloers op jullie kunnen zijn Heel veel liefs van Oma


  9. Anoniem Says:

    Ha Loes,

    Zo te zien/horen gaat het nog prima met jullie! Ik lees toch regelmatig jullie avonturen en ben niks jaloers. Geef mij maar sneeuw, gladheid en kou... :-(
    Je bent met die fietsen natuurlijk een beetje beperkt, als jullie ze aan de wilgen hangen kunnen jullie natuurlijk veel sneller van hotspot naar hotspot reizen. helaas zijn er dan ook nog altijd principes he... Veel succes met het doorhakken van de knoop!

    Geniet nog maar lekker hoor! Dan geniet ik weer van jullie verhalen!

    X Marleen (en de groetjes van Jip en Frank)

    p.s. Jip krijgt een broertje of zusje!!!!


  10. Frank Says:

    Ha Erik en Loes!!

    Bedankt voor jullie ecard!!
    Jullie nog heel veel plezier in Nam!

    groetjes, Frank


  11. Vincent IndiaNepal Says:

    Hai Loes en Eric,

    Geweldig dat jullie de stap hebben genomen zo'n mooie en vooral lange reis te gaan maken. Zoiets is een ervaring voor het leven. Dat zal nooit meer hetzelfde zijn!
    Heel veel reisgenot verder en.. de complimenten voor de mooie website. Zelf gemaakt of...?

    Groeten,
    Vincent (India/Nepal)


Een reactie posten