Zondag 16 januari,
Hanoi




Deze week:
- Geweldige route
- We staan er versteld van
- Fietsen of niet?
- Hue
- Ninh Bin
- Opnieuw ziek
- Technische gegevens
- Antwoord op jullie


Geweldige route!Vorige week zeiden we dat we twijfelde over het fietsen. Na het spreken van 2 jongens die uit het noorden kwamen met hun mountainbikes besloten we toch weer op de fiets te stappen. Goede keuze! De twee etappes die volgde vinden wij de mooiste van Vietnam, nee zelfs de mooiste die we in heel Azie hebben gefietst. Om van Hoi An naar Hue te komen moet je over de Hai Van pass.
Door deze berg is een tunnel gemaakt, voor ons als tweewielers is deze echter niet toegankelijk. De route loopt dus over de berg.Het is een stevige klim van ruim 10km +/-8% maar het uitzicht maakt alles goed. Omdat de levensgevaarlijke toeterende vrachtwagens door de tunnel gaan in plaats van over de berg is de weg heerlijk rustig. We ploeteren naar boven over de groene heuvel met aan de rechterkant de blauwe zee glanzend in de zon. Het uitzicht wordt steeds wijdser en we genieten intens. De afdaling is heerlijk en misschien nog wel mooier dan de klim, met watervallen langs de weg, en uitzicht over de rijstveldjes en de witte stranden in de baai.


We staan er versteld vanDe Hai Van pass vormt meteriologisch ongeveer de scheiding tussen Noord en Zuid Vietnam. Dat betekent ten zuiden van de pass een warm zonnig klimaat. Ten Noorden hebben ze frisse winters. De eerste dag in het Noorden merkten we hier niets van. Het zonnetje scheen en het fietsen naar Hue was prachtig. s'Avonds stonden we echter verbaasd te kijken toen het begon te regenen. En ja, de dagen in Hue worden gekenmerkt door regenachtig weer. Het is bewolkt, de lange broek en een shirt met langenmouwen is nodig. De stad kunnen we niet gaan bekijken zonder gewapend te zijn met een poncho. Dit is wennen. De afgelopen 4 maanden hebben we alleen maar mooi warm weer gehad. We staan werkelijk versteld te kijken dat we nu ineens rekening moeten houden met weersomstandigheden.


Fietsen of niet?
De fietsetappes van Hoi An naar Hue herinneren ons aan de reden waarom we fietsen. Het was ultiem genieten. Het landschap, de mensen die aan het werk zijn in de rijstvelden, het koffiedrinken bij een lokaal cafeetje... We werden deze week zelfs uitgenodigd om bij een gezin mee te eten. Fietsen door Azie is leuk. Het regenachtige weer weet het opnieuw verkregen enthousiastme helaas snel weer in de kiem te smoren. In deze druilerige kou is fietsen geen lolletje. We besluiten dus opnieuw te smokkelen en een nachtbus naar Ninh Binh te nemen.



Hue
Misschien is het de regen en het slechte weer, misschien is het omdat we al zo veel mooist hebben gezien. Wij zijn niet zo onder de indruk van de stad Hue. Het is een populaire toeristische bestemming en heeft een grote oude ommuurde binnenstad die volgens de reisgidsen een bezoekje waard is. Helaas is er binnen de stadsmuren erg veel verwoest tijdens de oorlogen waardoor er nog slechts enkele gebouwen te bewonderen zijn.




Ninh Bin
"Ninh Bin, Ninh Bin" roept de buschaufeur. Slaperig kijken we rond, het is nog pik donker buiten. We pakken onze handbaggage en trekken onze schoenen aan. Onze tassen worden uit het baggageruim geplukt en de fietsen worden op de stoep gezet. Dan is de bus alweer weg richting Hanoi. Het is 5.40 en we zijn afgezet voor een hotel. De eigenaresse staat ons buiten al op te wachten. Dan blijkt dat we niet in Ninh bin zijn maar in Tam Coc (10 km van Ninh bin vandaan). We boeken toch maar een kamer en kruipen snel onder de dekens om nog enkele uurtjes slaap in te halen.
Als we wakker worden zien we vanaf ons balkon dat we in een heel appart landschap zijn beland. In de omgeving steken allerlei rotsformaties vanuit de aarde, zoals asperges boven de grond uit komen piepen als ze rijp zijn. Met een bootje varen we door dit bijzondere gebied. En ondanks dat we moe worden van de Vietnamesen die hun hele truckendoos erbij halen om extra centjes aan ons te verdienen (wat ze natuurlijk niet lukt bij ons) We kunnen toch genieten van dit bijzondere natuurverschijnsel. Ook het verkennen van de omgeving op de fiets is een ontspannen manier om deze halongbay op land te bekijken.

Opnieuw ziek
Misschien is het de overgang van warm weer naar dit koude klimaatje?
Misschien is het het slaaptekort door het nemen van de nachtbus?
Misschien is het een voedselvergiftiging door het lekkere buffetje?
In iedergeval, dit keer is het Loes haar beurt om misselijk boven de WC te hangen. Onze plannen worden dus aangepast en er wordt een uitziekdagje ingepland. Hopelijk hebben we onze portie ziek zijn nu weer gehad voor de komende tijd.


Technische gegevens
Dag 96, 75 km, 19,8 gem. Van Long Co naar Hue
Dag 97, 0 km, Hue bekijken
Dag 98, 0 km, Hue schuilen voor de regen
Dag 99, 12 km, 19,4 gem. Naar tempel in de buurt van Hue
S avonds nachtbus naar Tam coc
Dag 100, 9 km, 19,2 gem. omgeving van Tam Coc
Dag 101, 0 km, Loes ziek
Dag 102, 103 km, 20,1 gem. naar Hanoi


Antwoord op jullie
Jose: Erik, hoe zou het staan als je je haar laat groeien net zo als Chris Zegers?
Hoe dat zou staan zal voor iedereen een vraag blijven. Want gelukkig hebben ze ook hier in Azie kappers in overvloed.,

Malou: Nog even heel iets anders, als ik hier zo lekker met een volkoren boterham jullie verhaal zit te lezen vraag ik me ineens af of jullie ook wel eens fatsoenlijk brood eten?
'Fatsoenlijk' is een nogal betrekkelijk woord. Een bruine boterham hebben we de afgelopen maanden niet gezien. Maar wel beginnen we iedere dag met witte stokbroodjes. In Vietnam is het niet lastig om deze Bahn Mi's ergens op de markt te kopen. En dan besmeren we ze gewoon met nutella, pindakaas, smeerkaas of leverpastij.

Vincent De complimenten voor de mooie website. Zelf gemaakt of...?
Het maken van de site is Eriks pakkie an. We hebben hiervoor een gratis template gebruikt en passen het verder aan naar onze eigen smaak.