Zondag 15 augustus,
Rio de Janeiro, Brazilie


Deze week:
- Strandzand moet kraken
- Bolle buikjes dankzij BBQ en caipirinha's
- Met Schummi naar Rio
- Technische gegevens
- Antwoord op jullie

Strandzand moet kraken
Hoe weet je dat het strand waarop je je bevindt perfect is?
Doe de test: loop op blote voeten een stukje over het zand naar keuze.
Kraakt het zand als zachte sneeuw onder je voeten? Verblind de witte kleur je ogen? Voelt het zo zacht als de donsveertjes van een jong kuikentje?
Dan beoordelen wij het als perfect.
Naast dit perfect witte standzand beschikt Lopes Mendes over blauw water dat zo helder is dat je je tenen blijft zien afgezien van hoe ver je ook de zee in loopt. Een zonnetje dat je lichaam verwarmt. Een zeebriesje dat zorgt dat het niet te warm is. En palmbomen die wat schaduw bieden in dit tropische plaatje.

Helaas hadden we niet de hele week goed weer maar de dagen dat het zonnetje scheen hebben we heerlijk genoten van Lopes Mendes, het mooiste strand van Brazilie.









Bolle buikjes dankzij BBQ en caipirinha's
Na een jaar reizen verwachten jullie volgende week misschien twee slanke uitgehongerde lichamen terug te zien. Maar nee, de goede keuken van Brazilie vult onze buikjes tot ze bol staan.
De afgelopen twee weken hebben we zeker 6 keer gebarbecued. Zo veel eten als je op kan. Salades, stokbroodjes en natuurlijk veel vlees en vers gevangen vis.
Dit alles onder het genot van een sterke caipirinha.
De capirinha is een populair drankje hier in Brazilie. Bij aankomst op een nieuwe plek krijgen we er een als welkom. En tijdens feestjes wordt de drank met cachaca en limoenen rijkelijk geschonken.
Met de cocktail in de hand een live samba bandje op de achtergrond genieten we van onze laatste avonden als reiziger.


Met Schummi naar Rio
We gunnen ons zelf wat luxe. Onze laatste reis doen we niet per openbaar vervoer maar we boeken een snelle deur tot deur verbinding in het hostel. En snel is de verbinding zeker...
Nadat we met een boot naar het vaste land zijn gevaren staat onze chaufeur op ons te wachten. Een normale betrouwbare man denken we op het eerste gezicht. Maar na enkele minuten in de auto hebben we al de eerste bijna doodervaring.
De man heeft zijn rijbewijs duidelijk aangeschaft voor een paar honderd real en niet door lessen te volgen en een examen af te leggen. Hij scheurt als een bezetene over de bergwegen. Hij haalt in, links van z' n voorganger, rechts van zijn voorganger, op een invoegstrook. Hij gaat op de rem staan alsof het een noodstop is en geeft daarna weer gas alsof hij te laat komt voor een afspraak. Hij heeft duidelijk een voorkeur voor de linkerrijbaan en bumperkleven lijkt zijn passie Dan staan we plotsteling stil op de vluchtstook.
De moterklep gaat open en er moet een stekkertje opnieuw bevestigd worden. De reis kan worden voortgezet. Na twee uur, tien bijnabotsingen, vier hartverzakkingen en 120 kilometer komen we aan bij ons hostel in Rio. Na een jaar lang reizen bestempelen we dit als de engste reis ooit, gelukkig is het ook de laatste.


Technische gegevens
Dag 74 Naar Lopes mendes met bewolking
Dag 75 Ruines bezoeken op Ilha grande bewokt en regenacht
Dag 76 Niets doen op Ilha grande ivm slecht weer
Dag 78 Naar Lopes mendes met prachtig weer
Dag 79 Ilha grande
Dag 80 Laatste dag Ilha grande
Dag 81 Op naar Rio


Antwoord op jullie
Sanne: "Waar zijn jullie op zoek naar een appartement? In Venlo weer? Of Venray of iets anders? En qua werk?"
We hebben geprobeerd ons oude huisje terug te krijgen. Dit was helaas niet mogelijk. Maar we hebben een afspraak om te gaan kijken naar twee appartementjes in het zelfde gebouw.
Qua werk, we googelen wat rond. We willen toch wel werken binnen de driehoek Nijmegen, Maastricht Eindhoven. Dus als iemand nog iets weet....?

Marleen: "Jullie hebben vast ongelofelijk veel foto's.. Hoeveel ongeveer? Willen jullie die in een digitaal album gaan verwerken of wat zijn de plannen ermee?"
We hebben de foto's onderweg steeds gebrand op een DVDtje en naar huis gestuurd. Geen idee dus hoeveel het er zijn. Een mooi digitaal fotoboek willen we wel gaan maken. Maar het zal wel een jaartje duren voor dat af is. De reisavo turen van de website is Erik al aan het bundelen.

Toos: "Ik heb zojuist nog even naar de foto's van Brazilie gekeken en zag de foto van Loes met de rugzak. Respect hoor, dat je die een heel jaar hebt meegezeuld. Hoeveel gewicht is dat wel niet?"
Loes haar rugzak weegt ongeveer 15 kg. Die van Erik 19 kg. Je went er wel aan om hem van het ene hostel naar het andere te slepen. Maar we zullen blij zijn als we straks niet meer uit een rugzak hoeven te leven.

Toos: "Nu het eind van jullie fantastische reis en grote avontuur in zicht komt ben ik erg benieuwd hoe jullie er op terugkijken. Wat is meegevallen, wat is tegengevallen, wat waren de hoogte- en dieptepunten. Ik zou het erg leuk vinden daar volgende week iets over te lezen en anders hoor ik het wel als jullie weer veilig in Nederland zijn."
We willen je dit antwoord nog even schuldig blijven. Nog een weekje te gaan dus tijd genoeg voor extra hoogte en dieptepunten. Maar zo gauw we terug zijn zullen we zeker een stukje schrijven over de gehele trip.