Zondag 23 mei,
Auckland, Nieuw Zeeland


Deze week:
- Geen autootje meer
- Nog even over dat rondrijden...
- Eigen HotTub graven
- Noordelijkste puntje
- Stomme herfst
- Paardje rijden
- Technische gegevens
- Antwoord op jullie



Geen autootje meer...
Na 52 dagen rondrijden moeten we afscheid nemen van onze Sunny. We gaan Nieuw Zeeland komende week verlaten en dus leveren we onze huurauto in. Een beetje zenuwachtig rijden we naar het verhuurbedrijf (Apex). Ons karretje is na 52 dagen namelijk behoorlijk doorgeleefd. Hij stinkt van alle restjes die erin zijn geknoeid. Op en onder de matten ligt een hele zandbak aan strandzand, steentjes, takjes enz. De stoelen zijn slap en doorgezeten. In de voorraam zitten 5 steenslagen, en ook de buitenkant is stoffig en niet om over naar huis te schrijven.
We beseffen dat we dat laatste nu juist wel aan het doen zijn. Dit kunnen we ons permiteren omdat de verhuur maatschappij de auto zonder mekken of morren terug nam. Geen extra kosten. Geen gedoe over de putjes in de raam. Slechts een glimlach ontvingen we op het kantoor van Apex. Het was heerlijk om de vrijheid van een eigen autootje te ervaren. Nu we weer moeten vertrouwen op bussen, treinen en taxies zullen we hem zeker missen.





Nog even over dat rondrijden...
Kilometers kilometers. Soms was het prachtig. Soms werden we er moe van. Uren en uren hebben we in de Sunny gezeten. We hebben er in geslapen, we hebben er in gegeten, we hebben er boekjes gelezen en spelletjes gedaan. Ongeveer 7300 kilometer hebben we de afgelopen 2 maanden afgelegd. Dit maakt dat we het gevoel hebben Nieuw Zeeland van binnen en buiten gezien. In het begin was het even wennen om aan de linker kant van de weg te rijden. Het gebeurde ook vaker dat Erik aan de bijrijders kant wilde instappen. Snel ontpopte hij zich tot een echte Schjummie. Veilig zijn we door heel het land gecruisd. Over verlate asvalt wegen, door groene heuvels met schaapjes, langs stranden, door bossen. Hele stukken hobbelend onverhard,
slingerend de bergen in dan weer een 3 baansweg door de stad. Het was een avontuur.


Eigen HotTub graven
Al twee weken schrijven we over de vulkanische activiteit hier in Nieuw Zeeland. We willen jullie dan nu ook niet weer vervelen met een verhaal over dit fenomeen. Maar deze week stonden wij opnieuw versteld van de warmte van de aarde. Als we het strand op lopen kijken we een beetje argwanend naar de toeristen die al hard met een schep in de weer zijn. Een groep jongens zit al in een zelf gegraven badje een biertje te drinken. Zou het dan echt..?
Als de golven wegtrekken zien we het strand bubbellen en wordt het toch echt bevestigd. Het water dat van onder het strandzand omhoog komt is heet!
Van dit thermische water kun je genieten zolang het eb is. De truc is om een mooi zwembadje te graven dat vanuit de grond vol loopt met het warme water. Dit is niet makkelijk, de zee is sterk en de golven overspoelen zonder pardon je net gegraven zwembadje. Als echte nederlanders zijn wij (nouja, vooral Erik) natuurlijk kundige dijkbouwers en kanaalgravers. Al snel ontstaat er met een geleende schep een prachtig zwembadje. In zwemkleding kunnen we genieten van het warme water totdat het weer vloed begint te worden en een koude golf ons uit de gegraven pool jaagt.




Stomme herfst
Over acht dagen wordt het winter in Nieuw Zeeland. Dat hebben we geweten. Ook afgelopen week werden we weer gezegend met flink wat regen. Erg balen. Landschappen zijn toch wat minder pitoresque als ze gehuld zijn in grijze wolken. Bezienswaardigheden zijn toch minder leuk als je ze rennend tussen de buien door moet bezoeken, en wandelingen zijn in een woord onaantrekkelijk als je weet dat je doorweekt terug zal komen.
Sommige dingen zijn ons hier gewoon aan onze neus voorbij gegaan door het weer. Hopelijk gaan we de laatste 3 maanden genieten van het zonnetje


Noordelijkste puntje
Cape Reinga, het (bijna) noordelijkste puntje van Nieuw Zeeland ligt in de middel of niks. Een weg van 120 km loopt er naar toe. Alsof we nog niet genoeg kilometers hadden gereden vertrekken we vol goede moed naar deze witte vuurtoren. Op dit punt komen twee zeeen bij elkaar. Dit kan bij de juiste omstandigheden een erg wilde zee opleveren met 10 meter hoge golven. Als wij er zijn valt dat echter wel mee. Het enige water dat meters naar beneden stort komt vanuit de wolken. Toch vinden we het mooi dat we het land nu echt van Zuid naar Noord compleet hebben gezien.


Paardje rijden
Loes: 'T geluid van slaande golven, gekraak van het leren zadel en af en toe gesnuif van Flame. Dat is alles wat ik hoor als ik op een grote sterke paardenrug over het strand gallopeer.
Ons bezoek aan nieuw zeeland kon voor mij niet eindigen zonder een tochtje per paard. Het werd een prachtige tocht, door duinen, over het strand, door het bos en zelfs een stukje regenwoud. Er waren geen andere dus het was slechts ik met mijn paard Flame, en de gids met haar paard. In het stalende zonnetje was genieten van het stappen, draven en galloperen.


Technische gegevens
Dag 53 Hot water beach, zonnig
Dag 54 Autotocht naar het Noorden, ligt bewolkt
Dag 55 Zwemmen en relaxen in t noorden, zonnig
Dag 56 Autotocht naar Bay of Ilands, regenachtig
Dag 57 Autotocht terug van Cape Reinga, bewolkt
Dag 58 Paardrijden op Pariki beach, zonnig
Dag 59 Auto inleveren in Auckland


Antwoord op jullie
Malou: "Het avontuur in NZ zal er wel bijna op zitten toch? Wanneer vertrekken jullie naar Z-Amerika?"
De 26ste vertrekken we s avonds naar LA, waar we dan na een 12 uurige vlucht de 26ste s middags aankomen. Na anderhalf dagje Amerika gaan we de 28ste richting Peru.

Annemie:"gefeliciteerd met jullie sprong in het diepe. Wat gaat er nog meer gebeuren tijdens die laatste 100 dagen??"
Dat blijft nog een verassing. Vooral omdat het voor ons nog net zo'n grote vraag is als voor jullie.

Marleen: "Fijn dat we kunnen gaan aftellen.. Mogen we dan weer lekkere gerechten bij je komen eten Loes? Ik hou graag wat plekjes in mijn agenda vrij ;)!"
zeker een plekje vrij houden! Ik heb weer voldoende ispiratie opgedaan met al die buitenlandse keukens. Dus dat komt zeker goed.