Zondag 18 juli,

Tupiza, Bolivia



Deze week:
- Expeditie Salar de Uyuni
- Butch Cassidy en de Sundance Kid
- Bye bye Bolivia
- Technische gegevens
- Antwoord op jullie


Salar de Uyuni
Drie dagen in een jeep door overweldigend landschap cruisen. Dat was het programma deze week. De jeep was niet van beste kwaliteit. Bij gebrek aan een reserve wiel ("reperation mucho carro!!" aldus onze bestuurder) werd een van de wielen bij elkaar gehouden door een geimprovizeerde rubberen band er om heen te binden. Dit mocht de pret echter niet drukken en we zijn levend zonder ongelukken de wildernis weer uitgekomen.
De salar is een van de grootste zoutvlaktes van de wereld. Zogauw we er enkele kilometers op zijn gereden worden we volledig omringd door een stralend witte zoutvlakte. Een woestijn van zout. Zo ver de horizon rijkt is het wit en vlak.
De volgende dag rijden we door ander landschap, ruige rode bergen, met blauw/groene laguna's. Geen mens te zien. Wel spotten we in een van de laguna's flamingo's! De roze vogels zien er tropisch uit. Wij dachten dat ze van het zonnetje en een warm klimaat hielden. Maar blijkbaar hebben ze het hier in deze vrieskoude woestijn goed naar hun zin. Misschien iets voor ons volgende balkonnetje, geen roze bloemen maar roze vogels in de kouw in Nederland.
Goed, we dwalen af. We rijden dus in de jeep door dit landschap en het is ijzig koud. s Nachts koelt het af tot 20 graden ONDER! nul. Brrrr. We kruipen gauw onder de dekens in ons zouthotel (een gebouw volledig opgetrokken uit blokken zout)en proberen warm te blijven.
S ochtends vroeg de laatste dag wil het maar niet warmer worden. Het bekijken van de aanwezige geisers en meertjes gaat klappertandend en in snel tempo. Vlug hoppen we de jeep weer in om aan de terugweg te beginnen. Uren cruisen door dit landschap is zeker indrukwekkend maar we houden de flamingo's voorlopig geen gezeldschap meer, veelste koud.








Butch Cassidy en de Sundance Kid
Loes: "Dit is niet goed" denk ik nog. Ik ruk aan de teugels maar 't dier is niet te houden. Enkele seconden later lig ik op de grond. "waar is dat paard?" denk ik. "als ik zo'n joekel boven op me krijg loopt het niet goed af!". Het paard ligt echter langs me en ik zie hem schuchtig overeind krabbelen. Als een mak lammetje blijft hij staan. Ik sta op en neem de teugels van het duidelijk geschrokken dier. De gids is minder stil en begint mij in het spaans de schuld te geven van de valpartij. "Ja hallow, ik ben geen volleerd cowboy!"
Als een volleerde cowboy, zo voelde het een uurtje eerder juist nog wel. In het western-achtige landschap van Tupiza huren we twee paarden en een gids. In het landschap dat zo decor geweest kan zijn voor menige western stappen we rustig voort. Cactussen, rode bergen, vreemde rotsformaties... De zon schijnt op ons hoofd en we stappen rustig door het landschap. Even later mogen we galloperen. We vliegen door de woesternij. Heerlijk, vas! vas! vas! Op dat moment zijn we aan het genieten.
Helaas maakt de valpartij van Loes en haar paard even later een abrupt eind aan de rit. Een greppel waar 't paard met te hoge snelheid door heen wilde liet hem struikelen en ze lagen beide op de grond. Gelukkig zijn ze allebei in orde en stappen we met zn allen terug naar de manege. Ondanks dit was het een prachtig cowboyavontuur.  Bekijk ut filmpje klik hier




Bye bye Bolivia
Onze tijd in Bolivia zit erop. Deze week haalde we zonder problemen een stempel om nog 30 dagen te blijven. Maar we hebben het hier wel gezien. Het was een super afwisselend land, de jungle, zoutvlakte, andesgebergte, kolonialegebouwen en chaos op straat. Het klimaat was de eerste weken super. De temperatuur is laag maar het zonnetje maakt veel goed. Alleen de laatste week hadden we last van stof en extreme kou. We hebben Bolivia leren kennen als een land met veel kanten. Het lokale eten was vaak kip met rijst maar de pique macho en de saltena's weten we zeker te waarderen. Nu op naar Argentinie.


Technische gegevens
Dag 47 Busrit naar Uyuni
Dag 48 Toer de Salar de Uyuni
Dag 49 Toer de Salar de Uyuni
Dag 50 Toer de Salar de Uyuni
Dag 51 uitrusten van Salar de Uyuni toer in Tupiza
Dag 52 Paardrijden in Tupiza
Dag 53 Op naar Argentinie


Antwoord op jullie
Jose: "Wat zijn jullie een avonturiers, ongelooflijk wat een prestatie! Op naar het volgende avontuur?"
Jep, avonturen genoeg maar de bergbeklimming blijft toch wel een toppertje!

Jos en Mia: " Wat een prestatie om zo'n klimpartijtje te voltooien. Bouwen jullie langzaam af? Of gaan jullie door met avonturieren tot het gaatje?"
We gaan het wel degelijk afbouwen. De laatste weken bevinden we ons als het goed is op een jaloersmakend bountystrand en doen we vooral lekker niets.

Toos: "Was dit het letterlijke en figuurlijke hoogtepunt van jullie reis?"
Dit was zeker het letterlijke hoogtepunt (Erik wil echt niet hoger). Over het figuurlijke moeten we nog even nadenken.