Zondag 29 november
Kep Cambodja


Deze week:
- Oneway to Hell... ( Toul Sleng Museum & Killing fields )
- Bokor Hill
- Technische gegevens
- Antwoord op jullie


Oneway to Hell... ( Toul Sleng Museum & Killing fields )
De "Duch trial" de kranten staan er in Cambodja vol van. Kang Keck lev (alias "Duch") staat momenteel terecht voor zijn misdaden. In de tijd van de rode Khmer was hij de baas van S-21 --> Rode Khmers schoftigste gevangenis. S-21 heeft tussen 1975 en 1978 20.000 gevangenen gehad. Slechts 7 hebben het overleefd. De gevangenen werden na veel martelen naar Choueng Ek gebracht om bruut geexcuteerd te worden. Choueng Ek is nu bekend als de Killing Fields. Wij bezochten S-21 en de Killing Fields deze week. Beide plekken zijn (natuurlijk) niet meer functioneel maar zijn nu een museum en herdenkingsplaats.

Als je het terrein betreed word het je meteen duidelijk dat zich daar bloederige taferelen hebben afgespeelt. Het is een oud schoolgebouw omgeven door hoge muren met prikkeldraad. Bij het trappenhuis vraag je je af of er nog bloed aan de trapleuning zit of dat je hem kan vasthouden. Cel na cel bekijken we. We beseffen ons dat dit nog niet zo heel lang geleden een plek vol angst en kwaad was.

De rode khmer hield (net als de Nazi's in de tweedewereldoorlog) nauwkeurig administratie bij van hun daden.Verschillende kamers zijn daardoor gevuld met honderden foto's van alle individuele slachtoffers. Gezicht na gezicht staart je vanaf de foto doordringend aan. Je weet dat al deze vrouwen, mannen en kinderen onschuldig zijn omgebracht. Het grote aantal is onbevatbaar.


Dit geld ook voor het monument bij de killingfields. Toen de massagraven daar werden gevonden na de oorlog zijn er 86 van de 129 graven geruimd, de schedels zijn bewaard. Op het terein staat nu een tempel met daarin opgeslagen meer dan 8000 schedels die gevonden zijn. Je loopt over een grasveld waarin kuilen van +/- 5 meter doorsnee zitten, dit zijn de geruimde graven. Her en der verspreid liggen nog stukken mensenbot en er slingeren nog resten van kledingstukken in het rond. Je ziet de boom waartegen kinderen dood werden geslagen en in het museum liggen de houten knuppels die gebruikt werden voor de executie. Het is een indrukwekkende dag die ons doet beseffen dat mensen op de wereld nog steeds gruwelijke daden verichten. Wil je iets meer lezen? Klik hier.



Bokor Hill
Het platteland van Cambodja hebben we op onze fietsjes door en door gezien.
Echter er zijn in Cambodja ook nationale parken met beboste heuvels, die hebben we deze week gezien. In Sihanoukville (een uitgestorven badplaats die wij niet boeiend vonden maar die schijnbaar wel een toeristische plaats is/was) boekte we een boot toer. Na een paar uur varen, helaas geen dolfijnen gezien. Wel vogels en mooie natuur.


Zaterdag was het tijd voor het echte werk: een klim naar het Bokor Hillstation. Met een grote fourwheeldrive bounzen we tot aan de voet van de berg over een weg die lijkt op een ingeslagen kraterlandschap. Daarna is het 3 uur te klimmen door de jungle. Zweten zweten zweten, in de schaduw onder de groene bomen is het nog steeds warm. Het is hard werken om de top te bereiken. Je hoort getjielp en geruis vanuit het woud maar je ziet alleen groen.



Boven op de 1080 meter hoge berg is het uitzicht prachtig. Het is een vreemde gewaarwording om op een berg ver in de jungle franse ruines te vinden. Het postkantoor, de kerk, het politiebureau en een gigantisch casino zijn nu allen verlaten een leeggeplunderd. Kortom: Het was een intensieve dag waar we van hebben genoten.





Technische gegevens:
Dag 46, 28 km 17, 3 gem Bezoeken Killing Fields
Dag 47, 4 km naar het busstation, 230 km met de bus naar Sikanhouville
Dag 48, 0 km Tour naar Ream National park
Dag 49, 49 km, 17,9 gem Heuvelachtige weg naar Veal Rinh
Dag 50, 58 km, 19,2 gem naar Kampot
Dag 51, 0 km, Tour naar Bokor Hillstation
Dag 52, 29 km, 18, 5 gem, naar Kep


Antwoord op jullie
Rene en Natasja: "Waar zijn jullie met kerst en oud op nieuw?"
Kerst en oud op nieuw zal dit jaar in ieder geval anders zijn dan bij jullie thuis.
Loes vindt dit best wel jammer en heeft een beetje heimwee naar het gezellige bij elkaar zitten en lekker eten in Nederland. De invulling van de dagen is voor ons nog onduidelijk, we hebben zelfs nog geen idee waar we dan zijn. Mogelijk gaan we kerstvieren op Phu Qouc (een bounty eiland) en oud op nieuw in Saigon maar voor het zelfde geld zitten we ergens in het binnenland van Vietnam. We hebben wel al 1 plastic kerstboom gespot! Dus misschien vinden we het kerstsfeertje nog wel ergens.

Pauline: "Doen jullie nog iets met 5 december of slaan jullie dit jaar over?"
Het staat inmiddels al in het grote sinterklaas boek dat Loes en Erik dit jaar niet in Nederland zijn. Toch wisten de pieten Loes deze week te vinden en vond ze een zakje M&Ms in haar sandaal. Maar een grote zak cadeautjes zal er dit jaar niet inzitten.

Roy en Simone: "vrijdag 4 dec. hebben we weer het sint dobbelspel met de vriendengroep. Vliegen jullie daarvoor ook even over?"
Roy en Simoon zoals jullie weten zouden wij het dobbelspel niet graag overslaan. Wij konden helaas nog geen passende vlucht vinden. Wellicht kan Hai een goedkoop retourtje Vietnam-Venlo regelen? In dat geval horen wij het graag.

Pnom Penh,
zondag 22 november



Deze week:
-Ziek
-Amok Fish
-Royal Palace
-Technische gegevens
-Antwoord op jullie


Ziek
Hadden jullie allemaal niet ook het idee dat het ons te voorspoedig afging? Nou daaraan kwam deze week zijn eind. De week was nog niet begonnen of Erik lag met vreselijke buikkramp in bed. Overdag liep zijn koorts op tot 38,8°C. Normaal zou je dan je huisarts bellen voor advies. Hier in Cambodja is dat niet zo makkelijk. Je kunt twee dingen doen: Of je gaat zelf een diagnose stellen en daarvoor medicatie kopen bij de apotheek (antibiotica is hier verkrijgbaar zonder recept).Of je gaat naar het ziekenhuis voor medisch advies. Een bezoek aan het ziekenhuis schrikt ons echter af omdat we niet weten wat we in een hospital kunnen verwachten. Spreekt de dokter wel Engels? Werken ze wel hygiensich? Zijn ze wel goed geschoold? Maar ook zelfdiagnose is niet onze sterkste kant. Dus is onze remedie: terug in bed kruipen en hopen dat het over gaat. Als je buik echter aanvoelt alsof er om de paar seconden een mes in wordt omgedraaid dan duurt wachten tot het over gaat erg lang. Gelukkig is het wachten niet voor niets. Erik voelt zich twee dagen later al stukken beter en sterkt langzaam aan. Helaas is Loes het volgende slachtoffer. Ook zij kan enkele dagen in bed blijven omdat ze zich beroerd voelt. Nog een beetje ziek zwak en misselijk pakken we halverwege deze week toch de bus naar Pnhom peng om daar verder uit te zieken. Hopelijk zijn we er beide snel weer helemaal bovenop. Want als je ziek bent is reizen ineens zo leuk niet meer.


Amok Fish
'You like spicy?' De kokkin kijkt me vragend aan terwijl ze een paar rode pepers in haar hand houdt. "A little bit" is m'n antwoord waarna ik een peper in stukjes mag hakken. Omdat Erik ziek in bed ligt ga ik iets doen wat ik leuk vind en hij juist wel kan missen: Koken.
Op verschillende plekken in Siem Reap kun je een kookcursus boeken, mijn keus valt op Le tigre de papier. Bij aankomst mag ik van de menukaart 3 gerechten kiezen die ik dan samen met de kok en 4 medetoeristen mag gaan bereiden. Het worden loempiatjes al voorgerecht, Amok Fish als hoofdgerecht en sticky rice met mango als toetje. We beginnen met een bezoekje aan de markt waar we uitleg krijgen over het kopen van ingredienten. Op de markt is het druk met cambodjaanse vrouwen die hun dagelijkse boodschappen aan het doen zijn. Groente, fruit, koekjes, vis en vlees alles ligt uitgestalt over de tafels. Het is een kleurig geheel. De drukte en de geur zijn doordringend, Bij de groente afdeling ruikt het lekker kruidig en ogen de tafels fris en groen. De vlees afdeling geeft me echter een ander gevoel in mijn maag. Op de bruine tafels liggen rode ingewanden. Er liggen stukken goed vlees maar ook niertjes, lever en hele varkenskoppen. Misschien zit het tussen mijn oren dat dit me een knoop in m'n maag geeft maar ik loop er liever snel voorbij. We verdringen dan ook maar de gedachte dat ook de restaurantjes waarbij wij eten hier hun inkopen doen.

Maargoed, terug naar het koken; de kokkin leert me verschillende dingen over kruiden en over hoe je groente kunt snijden. Daarna stamp ik zelfs mijn eigen kruidepasta voor de Amok. Het resultaat eet ik samen met de vier andere toeristen als lunch en we genieten allen van onze zelf bereide maaltijd. Ben je nu zelf benieuwd naar Cambodjaans eten. Klik hier voor het recept van de Amok fish.





Silverpagoda en Royal Palace van Phom penh
Door het ziek zijn hebben we nog niet veel van de hoofdstad gezien. Wel hebben we het koninklijke paleis bezocht. Binnen de muren van het terein vindt je een groene tuin waarin verschillende witte gebouwen met veel rood en goude tierlantijnen staan. Er staan heel wat dure kunstschatten tentoongesteld. Zoals: een gouden boedha die ingelegd is met 9000 diamanten en een pagoda waarvan de vloer bedekt is met 5000 zilveren tegels. Het is een groot contrast met de armoede buiten deze muren. We zijn op plaatsen geweest waar er geeneens een verharde weg is en waar mensen bedelen om een aalmoes en hier liggen de kilo's goud en zilver bijna voor het oprapen. Dit maakt dat we toch met een beetje een wrang gevoel kijken naar al het pracht en praal binnen de poorten. Ben je benieuwd geworden naar ons toch heus wel leuke bezoekje aan het paleis. Op de website kan je het filmpje aanklikken voor een impressie.



Technische gegevens
Dag 39, 0 km Erik ziek
Dag 40, 0 km Erik ziek
Dag 41, 317 km per bus naar Phnom Penh, Loes ziek
Dag 42, 9 km naar Vietnamese ambassade
Dag 43, 0 km Loes ziek
Dag 44, 0 km Te voet bezoeken Royal Palace
Dag 45, 6 km, 14,1 gem Museum bezoeken


Antwoord op jullie
Mark: "Ik vroeg me ook af wat jullie van de sterrenhemel vinden. Is die daar mooier als hier?" We bevinden ons op het zelfde halfrond van de wereld als jullie dus de sterren die jullie 's avonds zien die zien wij als jullie hard aan het werk zijn bij ons aan de hemel. Op onbebouwde plekken zoals bijvoorbeeld het strand lijkt het echter alsof er dubbel zo veel twinkelaars aan de hemel staan als in Nederland. De sterren hemel blijft hoe dan ook een mooi decor om s'avonds van te genieten.

Sanne : "ohja.. Rob spaart trouwens munten (hint hint)" Helaas Sanne, ik moet je teleurstellen, in Cambodja gebruiken ze geen munten. De grote bedragen worden afgerekend in US Dollars. Dollars komen hier ook uit de pinautomaten en in supermarkten staan prijzen genoemd in dollar. Er bestaat wel cambodjaans geld; de riel. 6000 riel is ongeveer gelijk aan 1 euro. Het kleinste briefje dat we gebruiken is 100 riel (dus 1,6 eurocent) maar we hebben zelfs een briefje van 50 riel gezien. Wij gebruiken beide munteenheden door elkaar, kleine bedragen worden betaald in Riel, grote bedragen rekenen we af in Dollar. Af en toe is het een heel gereken, van dollar naar riel, van riel naar euro. Voor mensen die ook naar Cambodja willen gaan is dit een aandachtspunt.

Siem Reap Ankor Wat
Zondag 15 november



Deze week:
- 3 kippen op een vlotje
- Grote contrasten
- Ankor Wat
- Technische gegevens
- Antwoord op jullie



3 kippen op een vlotje
Deze week hebben we een stukje gesmokkeld. We hebben niet gefietst van Battambang naar Siem Reap maar hebben de fietsen op de boot geladen. De 6 uur durende boottocht was één en al genieten. Langs de rivier zagen we huisjes op palen. Daarna voeren we een stuk door een zee van groen en blauw. Naar de horizon toe zagen we alleen water en groene planten die een thuis vormen voor versschillende vogels. Ook passeren we drijvende dorpjes. Zo'n dorpje bestaat uit een groep drijvende hutjes in de middel of niks. Tussen de hutjes peddelen zwaaiende kindjes in kleine bootjes naar hun drijvende school. Alles gaat via het water. Zelfs een kippenhok drijft op een vlotje. De mensen lachen en zitten voor hun huisjes. We vragen ons af hoe hun leven er uitziet. We kunnen ons er weinig bij voorstellen. Het lijkt of er werkelijk niets anders te doen is dan vissen en wachten tot het weer etenstijd is.



Grote contrasten
Vorige week schreven over Sissophon en Battambang en hoe prettig we ons daar voelde.
Hoe vriendelijk de mensen waren en hoe de eerste kennismaking met Cambodja ontzettend meegevallen was. Deze week hebben we kennis gemaakt met een ander gezicht van Cambodja; het drukke toeristische Siem Reap. Deze stad leeft geheel van de toeristen die komen om Ankor Wat te bezoeken. We schrikken ons rot van de onwijze overdaad aan restaurantjes en café's. Pizza, hamburgers of aziatisch eten, aan ons de keus. Daarnaast worden we op straat ineens door de drukte bijna omver gereden en de kinderen die hier lopen schreeuwen niet vrolijk "hellow" maar bedelen om eten of geld. Ook zijn hier veel meer volwassenen met missende ledematen als gevolg van de gruwelijke geschiedenis. Het voelt alsof iedereen ons hier geld afhandig wil maken. Er moet dan ook duchtig gehandeld worden om voor een goede prijs te eten.



Ankor Wat
1 van de 7 wereldwonderen ligt dus in Cambodja: Ankor Wat. Als vanzelfsprekend kan een bezoek hieraan niet missen tijdens ons verblijf in Cambodja. Ankor Wat is het grootste religieuze complex van de wereld. Het is een groep tempels die tussen 802 en 1210 gebouwd zijn door de Khmer. Er woonde ooit meer dan 1 miljoen mensen rondom de tempels maar daarna is het complex lange tijd aan de aandacht van de wereld onttrokken geweest. In 18-zoveel werden de tempels opnieuw ontdekt en nu is het terein toegankelijk gemaakt voor toeristen.
Dus we kopen een 3 dagenpas voor 40 dollar en gaan het immense complex bekijken. Soms hebben we het gevoel een rendez vous te hebben van de hoop stenen in Rome. Enkele tempels zijn namelijk in ruïnële staat. Het geheel is echter onwijs indrukwekkend! De oude stenen complexen omgeven door jungle, ze hebben ieder een eigen karakter. De ene is sprookjesachtig, de andere heeft iets spiritueels en bij de volgende voelen we ons net Lara Croft en Indiana Jones.



Technische gegevens
Dag 32, 21 km, 15,7 gem, naar Bambootrain, zonnig en warm
Dag 33, 12 km, 20,7 gem, van de pier naar Siem Reap, zonnig en warm
Dag 34, 0 km, rustdag in Siem Reap, zonnig en warm
Dag 35, 36 km, 17,3 gem, Ankor Wat, bewolkt en warm
Dag 36, 45 km, 16,6 gem, Ankor Wat, zonnig en warm
Dag 37, 0 km, rustdag laptop kopen en tempel bezoeken, zonnig en warm
Dag 38, ? km, ?gem, Ankor Wat, bewolkt en warm



Antwoord op jullie.
Joep "hebben jullie al rare dingen gegeten?"
We denken! van niet. Meestal bestellen we iets dat we kennen. Het is echter iedere keer een verassing wat je krijgt als je iets van de kaart bestelt. Chili con carne kan ineens kip met pepers zijn, en een loempia is ineens een soort vleesrol. In de niet-toerischtische gebieden is het af en toe wijzen naar een bereide maaltijd van een andere klant en dat bestellen. De ingredienten (en het soort vlees) dat er dan in zit blijft een onbeantwoorde vraag.

Annemie: "hoe gaat zo'n bruiloft?"
Een bruiloft hier in Cambodja duurt twee dagen. Iedereen doft zich op en er wordt een feestje gevierd met harde muziek, lekker eten en vooral veel bier. Toen wij nieuwschierig keken bij de gekleurde tent werden we voordat we het wisten naar binnen geloodst om met de gasten te dansen. Erik kreeg verschillende biertjes (8%) die hij vooral snel op moest drinken en we probeerde een beetje mee te doen met de cambodjaanse dansmoves (vooral je handen bewegen).

Op de bambootrain
Battambang Cambodja



Deze week:
- Lak na Tong
- Cambodja
- Fietsen afzien of genieten
- Technische gegevens
- Antwoord op jullie


Lak na tong
Deze week stond weer volledig in het teken van fietsen. We verlaten de kust en fietsen onbekend gebied in. Normaal hebben we onze Lonely Planet die ons verteld waar je in een stadje kan eten en slapen. Ook vertelt hij waar je voor uit moet kijken en wat er verder te zien en doen is. Nu fietsen we een route die loopt door gebied dat voor toeristen niet interesant wordt bevonden en waar dus niet over geschreven is. Dit maakt het spannend omdat het nu maar de vraag is of er aan het eind van onze fietsetappe een overnachtingsplaats te vinden is. Gelukkig pakte dit goed uit. Met gebaren en een woordenboekje lukte het zonder veel moeite om een guesthouse te vinden. Na onze eerste avontuurlijke etappe werden we door de thai bij ons guesthouse aangemoedigd om s'avonds naar de plaatselijke tempel te gaan. Op de weg er naar toe bleek al dat het hele dorp hiervoor uitliep. Er werd het Lok na tong gevierd, een festival ter ere van het water. In Pong Nam Rong betekende dit een missverkiezing, een loterij, muziek en dansem, veel lekker eten en mooie bloemenoffers brengen aan het water. Geweldig om hier als enige farang (= buitenlander) bij te zijn.


Cambodja

Zoals jullie zien zijn we de beruchte grens over gegaan naar Cambodja. Cambodja is een stuk armer dan Thailand en is volop bezig met wederopbouw na de oorlog.
De wegen zijn niet vanzelfsprekend verhard en een 'normale' supermarkt hoef je hier niet te verwachten. Gelukkig bevalt het ons prima en gaan we de komende dagen met enthousiasme dit land verkennen.




Fietsen genieten of/en afzien
Over het fietsen zelf; Het fietsen heeft 2 hele contrasterende kanten.
Aan de ene kant voelen we ons heerlijk als we op onze fietsjes door de groene rijstvelden cruisen. Geweldig dat de Thai midden in de jungle een mooi astvaltje neer hebben gelegd, we kunnen er volop genieten van de groene heuvels om ons heen. Ook in Cambodja is de weg verassend goed en genieten we van de zwaaiende mensen. Uit iedere bamboohut in Cambodja klinkt een vrolijk 'hellow!.. hellow!" van kinderen die ons begroeten.
De andere kant van het fietsen is minder verheerlijkend. Het fietsen hier in Azië is andere koek dan in Europa. Voelde we ons daar in topconditie en was een etappe van 100km zeker niet te veel gevraagd. Hier is het in 1 woord omschreven: zwaar.
Een etappe van 70km door een ontwikkelingsland op een weg zonder enige schaduw en een temperatuurtje van 30 graden voelt als een uitputtingsslag. Na een uurtje beginnen enkels en polsen pijn te doen, zadelpijn volgt..
Het zweet loopt met stralen over onze rug en zo ver we vooruit kunnen kijken loopt de eindeloze weg naar de horizon. Ondanks dat we liters drinken voelt het of onze spieren uitgewrongen zijn en niet meer verder willen.
Het zijn momenten van afzien maar het weegt niet op tegen de intense ervaring met het land. We weten dat juist het fietsen ons brengt op speciale plekken. Zo danste we vanmiddag nog op een Cambodjaanse bruiloft en blijft het een verrassing wat morgen brengen zal.



Technische gegevens
Dag 18 tot en met 23 relaxen op Ko Chang
Dag 24; 21 km, 19.6 gem, Bus naar pier gefietst naar Trat, zonnig
Dag 25; 56 km, 16.4 gem, Bus naar Chantaburi van daar per fiets naar Pong nam rong wind tegen!
Dag 26; 73 km, 18.2 gem, naar Klong Hat, Storm!
Dag 27; 52 km, 19.2 gem, naar Aranyapradet, sterke wind tegen, warm
Dag 28; 56 km, 18.3 gem, over de grens naar Sissophon, zonnig/warm wind tegen
Dag 29; 71 km, 20.9 gem, naar Battambang, zonnig en warm weinig wind
Dag 30; 0 km rustdag in Battambang, zonnig en warm
Dag 31; 33 km, 15.2 gem, naar tempel onverhard, zonnig en warm


Antwoord op jullie
Dankjewel voor alle lieve reacies! Wij vinden het fijn om wat uit Nederland te lezen. Om terug te komen op jullie vragen hieronder de antwoorden...

Toos: 'Waar slapen jullie?"
We liggen al 6 weken niet meer in ons tentje. Voor een paar euro boeken we een hotel of guesthouse naar onze smaak. Zo hadden we in Chantaburi een kamer voor 1 euro per persoon, op Ko Chang een bungalow aan het strand voor 3,80 euro per persoon en nu in Battambang ook weer een hotelletje in het centrum voor 2 euro per persoon. Ze verschillen onderling behoorlijk maar wij slapen in ieder geval goed.

Anne: "wat hebben jullie bij jullie?"
We hebben nog altijd kampeerspullen bij ons, dus slaapmatje, slaapzak, lakenzak, tent en kookspullen. Daarnaast natuurlijk EHBO spullen, naalden en malariapillen.
Verder gewoon normale dingen, zwemkleding, ondergoed, langebroek, korte broek, rok, paar T-shirtjes en een vestje en regenjas. Om toch schone kleren te houen laten we het zo af en toe wassen door een lokale loundryservice. Ook technische spullen zoals camera, MP3-speler, zaklamp en wereldstekker zitten in onze tas. We gaan in ieder geval behoorlijk bepakt en bezakt op pad. Dit kun je zien op de foto van Erik hierboven.

Annemie: "Eten julie wel genoeg?"
Het eten hier is vaak ontzettend lekker, dus daar genieten we vollop van. Soms is het echter lastig om iets geschikts te vinden. In de plaatsen waar geen toeristen komen moeten we het soms doen met een simpel noodlesoepje.
Het fietsen kost zo veel energie dat we gelukkig wel mooi in shape blijven. Maar zeker op onze rustdagen halen we het eten wel weer in.

Ko Chang verlaten
Zondag 1 november Trat



Deze week:
- On the road again
- Finding Nemo
- Erik en de stekels in z'n voet
- Swiming with dolphins


On the road again
Afgelopen week hebben we genoten van zon zee en strand op Ko Chang. Een geweldige plek waar we heerlijk konden relaxen.
Dat de wereld maar klein is bleek toen we Mark (oud-collegaatje van Erik uit Baarlo) tegen kwamen.
Mark en Evelien dankjewel voor alle gezelligheid!
Maar nu deze twee medereizigers het vliegtuig weer naar huis pakken, vinden wij de tijd rijp om ook weer verder te reizen. De komende week gaan we opweg naar de grensovergang met Cambodja.



Finding Nemo
Nadat we vorige week enthousiast zijn geworden over snorkelen tijdens onze duik met een setje geleende snorkelgear besloten we met Mark en Evelien mee te gaan op snorkeltrip. We boekte een boottrip waarbij we bij vier verschillende eilandjes het zeewater in mochten plonzen. Volgens de kenners is het hier echt geen toplocatie maar voor ons als beginners was het ontdekken van de onderwaterwereld geweldig.
Onbegrijpelijk dat er zich onder die ogenschijnlijke strak blauwe waterspiegel een heel schouwspel van leven afspeelt. Enthousiast liggen we in het water en wijzen elkaar iedere nieuwe ontdekking aan. Vele zebravisjes, een grote school beige vissen, fel oranje kerstboomwormen, flouriserend koraal, regenboogvisjes en allerlei andere verassende planten en dieren.




Erik en de stekels in de voet
Zilveren kraaloogjes en een felblauw mondje omgeven door 100 scherpe donkerbruine stekels die als een rond bolletje het zeewater in prikken...
Het is een van de wonderlijke wezens die we ontdekte tijdens onze snorkeltrip. Nog geen 5 minuten in het water moest Erik zijn nieuwschierigheid in ondiep water bekopen met zeker 8 van deze stekels in zijn voet. Auw!
De kapitein riep geruststellend "no poison no poison" maar de grote van het hakmes waar het personeel mee aan kwam lopen verontruste ons lichtelijk. Gelukkig bleek de schrik ongegrond. Het mes, waarmee je makkelijk een hele voet af zou kunnen hakken werd alleen gebruikt om plat op de voet te slaan.. Wat er nu met de voet moet gebeuren is onduidelijk. De locals zeggen dat het zo oke is en andere adviseren om de stekels er uit te verwijderen. Een uurtje pulken met een pincet en een nagelkipper heeft nog weinig opgeleverd. Een stekelige ervaring die zijn nasleep nog zal hebben.



Swimming with dolphins
Als klein meisje droomde Loesje er in Harderwijk al van om later dolfijnentrainster te worden. Afgelopen week is deze droom wat dichterbij gekomen tijdens een uurtje zwemmen met dolfijnen. Het boeken was lastig en het dolfinarium stelde niet veel voor maar de ervaring was zeker leuk. Het was mooi om deze dieren van zo dichtbij wat beter te leren kennen.

Literaire note van Erik: "Kortom het was Dolfijn"